TÜKENMEZ KALEM

SOĞUK SAVAŞ

Arkadaşlarım biliyorum çok boşluyorum fakat yazmak gerçekten hiç kolay değil sabır istiyor ... Şu anki amacım bu kitabı bir an önce bitirmek... Biliyorum çok hareketsiz ama gelecek bölümlerde yeni kişiler olacağı için daha eğlenceli olacağına inanıyorum... okuyan herkese teşekkürler oy vererek destek olursanız çok mutlu edersiniz...

" Dilek yüz çok tehlikeli bak inan bana yüz felci bile geçirebilirmişim yapma dilek bak lütfen özür dilerim yemin ederim sana karşı geldiğim için çok özür dilerim "

" İkna olmadım biraz daha dil dök " dedi kazağımın içine kar atarak. Sırtımdan süzülen buz gibi kar her ilerleyişinde yüz şeklimi değiştiriyordu . sınıf arkadaşım rukiyenin kollarından kurtulmaya çalışırken ayaklarım karı eşeliyordu.Kubanlık koyun gibi çırpınışlarım tekrar kurbanlık koyununki gibi yetersiz kalırken avazımız çıktığı kadar bağırdım.

"Dileeek nolur yapma rukiye bırak kollarımı adamsan bırakta aynı koşullarda savaşalım."

" Niye gezide 3 e karşı 1 di. Şimdi usulca kartopunu ye ve kalk git" dedi.Dileğin elindeki kartopunu kaldırmasıyla tekrar rukiyenin kollarında çırpınmaya başladım

"Dileeek Dilee-" derken gelen çığlık sesiyle birden tüm bahçedekiler o tarafa döndü . Herkes sesin sahibini ararken tekrar gelen meydan okuyuşla millet gözlerini açıp olayı izlemeye başladı.

"Ben kankamı yerde mi buldum laaan adamsan elini karı kızdan çek ve bana gel" söylediği kelimeler bahçeyi kahkahaya boğarken benim şaşkınlığım gözlerimden okunuyordu.

"Nee karı kız mı? "

"Yaa kanka lafın gelişi işte üstüne alınma hemen "

"O zaman kurtarsana beni herşey lafla olmuyor zeynep hanım " dememle elindeki koca kartopunu bağırarak önümde duran dileği nişan aldı. Olayı şaşkınlıkla izleyen dilek mardinlinin ne yapmak istediğini hâlâ anlamadığından boş boş bakarken mardinlinin sözlerin dileğin yüzüne sertçe çarpıyordu

"Kolla kendini dilek efendiii şimdi kankama karışmak neymiş göreceksin "
Sözlerinin bitiminde kartopunu fırlattı olaya uyanan dileğin refleks i onu kurtarırken rukiyenin kollarında esir olmuş kendimi kurtaracak hiç birşey yoktu . dilcan kartopunun kendisine doğru gelduğini görünce yere çöktü ben ise tekrar çırpınarak gelen kartopuna gözlerimi sıkıca kapatıp ağzımı sonuna kadar açtım.

" Haaaa-yııııııı-rrrrrrr"

Ağır çekime alınmış gibi yavaş yavaş ilerleyen kartopu bahçe sakinlerinin paniğine sebeb olmuştu .Yedi yerden yükselen çığlık sesleriyle bağırışlar birbirine karışırken içlerinde en samimi gelen gülsümün sesi bana doğru gelen kartopuna olan korkumu fazlalaştırıyordu.

"Süüüü-meeeeeee-yyyyyy-raaaaaaaa geeee-liiiii-yoooooooorrrrrrr"

Ağır çekime alınmış arkadaşlarım ayda yürürmüş gibi bana doğru koşarken elim kolum bağlı (rukiye tutuyor) kaderin bana yazdığına usulca başımı eğdim....

⚡⚡⚡⚡⚡

"Sümeyra sümeyra iyimisin aç gözlerini hadi lütfen aç gözlerini nefes almıyor kanka nefes almıyor"

Gözlerimi açtığımda heryer bembeyazdı.Üzerime çöken ağırlıkla nefes almam güçleşirken kulağıma uğultu şeklinde gelen seslere zoraki güldüm.

"Çekil çekil birde ben bakayım... ayy güldü mü ne!!! "

"Yoksa cenneti mi gördü"

" kes be saçmalamayı kalk git şurdan"