Lilyum • Minsung

12

Jisung

Enseme vuran sıcak nefeslerle uyandım, belime sıkıca sarılan kollara baktım. Elimi nazikçe belime sarılı kolundaki bağımızı temsil eden izde gezdirdim.

"Zambağım, günaydın."

"Günaydın! Günaydın kocacım!"

Gülüşünü duymak beni de güldürmüştü.

"Nasılsın güzelim? Ağrın var mı?"

"Biraz var sanırım."

"Senin için mutfaktan kahvaltı ve  ağrı kesici getirmemi ister misin?"

"Çok güzel olur aslında..."

Minho yavaşca önce uzandığı yerden sonra yataktan kalktı.

"O zaman ben majesteleri için bir şeyler hazırlamaya gidiyorum."

"Bende uyumaya devam edebilir miyim acaba?"

"İyice dinlen güzelim, gece biraz yordum seni sanırım."

Yüzündeki o sinir bozucu sırıtma bile tatlı geliyordu şu an gözüme.

O giyinirken onu izlemiş odadan çıkarken de yastığına sarılıp uykuma dönmüştüm.

°

"Meleğim, uyan hadi."

Yanağımda nazikçe dolaşan elleri hissetmemle hafifçe gözlerimi araladım. Karşımda gördüğüm yüzle gülümseyip gözlerimi geri yumdum.

"Jisung, gördüm! Gözlerini açtın. Hadi kalk kahvaltı yapacağız. Yatağına kadar getirdim."

"Kahvaltı mıı? Hanii!"

Uykulu sesimle kelimeleri yuvarlaya yuvarlaya ancak konuşmuştum.

"Uyanırsanız kahvaltınız burada majesteleri."

Gözlerimi sonunda açmayı başardım.

"Tekrardan günaydın majesteleri."

"Günaydın?"

Uzandığım yatakta oturur hale geçtim.

Kucağıma bırakılan ayaklı kahvaltı tepsisiyle gözlerim parlamıştı.

"Vuaa! Minho! Bu çok güzel!",

"Eh yaptık bir şeyler."

"Ellerine sağlık kocacım!"

"Afiyet olsun zambağım!"

°

Kahvaltımızı etmiş odamdaki koltuklarda oturuyorduk.

"Minho."

"Efendim?"

"Ben mühürlenelim dedim ama biz bunu annemgile nasıl söyleyeceğiz?"

"Eğer korkuyorsan fikir benden çıktı diyebilirim Jis. Korkma. Sana bir şey olmasına izin vermem."

"Hayır, sorumluluğumu alacağım. Ama teşekkür ederim Minho. İyiki varsın."

"Sende iyiki varsın Jisung."

Birbirimizin gözlerine dalarken gülümsemelerimizde yüzümüzü süslüyordu.

"Seni çok seviyorum Min."

"Bende seni çok seviyorum Jis."

"Ay! Böyle aynı şeyleri tekrar edip duracak mıyız?! Bir şeyler yapalım!," aklıma gelen şeyle yüzüm düşerken kafamı eğdim ve cümlemi tamamladım. Diğer cümlelerime oranla daha sessizceydi bu. "Sen gitmeden.."