DIVERGENT~Uyumsuz

7. Bölüm~Normal değilim

Korku simülasyonu için hepimizi bir yere soktular ve sıramızın gelmesini beklememizi söylediler. İsmi çağırılar kişi içeri girdi ve simülasyon başladı. Beklerken bile tedirgin oldum. İçerden bağrışma sesleri geliyordu. Hatta duyduğuma göre bazılarını bağlamak zorunda kalmışlar. İnsanlar korkularıyla yüzleşince gerçekten korkuyorlar belli ki. Herkes gittikten sonra en sona ben kaldım. Benden önce Molly vardı. Ringde kafasını yere çarptığım kız. Komaya girecekmiş gibi titriyordu. Bende tedirgin olmaya başladım. İsmim söylendiğinde içeri girdim. Four tam karşımda duruyordu. Demek ki testi o yapacak diye düşündüm. Biraz rahatlamam lazım diye düşündüm çünkü eğitmenler ve liderler arasından bana sert ve düzgün davranan bir tek Four var. Diğerlerine nasıl davranıyor onu bilmiyorum. "Testini ben yapacağım. Otur." dedi ve derş koltuğa oturup arkama yaslandım. "Sana bir serum enjekte edeceğim. Boynundan." İğnelerden korkmuyorum. Saçım topluydu ama kulağımın çnüne bir tutam saç düşmüştü. Four geldi ve saçı kulağımın önünden çekti. Okşadı gibi geldi bana. Serumu enjekte etti ve biraz mayışmaya başladım. "Şimdi en kötü korkularınla yüzleşeceksin, hazır ol. Ben de senin ne gördüğünü monitörden izleyebileceğim. Pes etmeden savaşmalısın. Korkma, ben burda olacağım. Cesur ol, Tris."
----------------------------------------------
Önümde büyük bir çimlik alan var. Etrafıma bakınıyorum. Bir anda karga sürüsü üzerime doğru uçmaya başlıyor. Kaçıyorum. Üzerime saldırıyorlar. Yere yatırıyorlar ve beni kemirmeye başlıyorlar. Çığlık atmaya başlıyorum. Yanımda küçük bir dere var. Yansımama bakıyorum ve dereye giriyorum. Yosun kaplamış ama yüzüyorum. Bir anda kendimi kapalı cam kutunun içinde buluyorum. Aşağıdan su doluyor. Gittikçe su seviyesi yükseliyor. Camı kırmaya çalışıyorum, olmuyor. Tekmeliyorum. Su seviyesi daha da yükseliyor. En üst seviyeye ulaştığında derin bir nefes alıp suyun içinde kendimi aerbest bırakıyorum. Camdan kendi yansımama bakıyorum ve o kelimeler ağzımdan çıkıyor"BU GERÇEK DEĞİL." Cama elimle küçük küçük vurmaya başlıyorum ve cam çatlamaya başlıyor. Daha çok vuruyorum ve en sonunda vurmama gerek kalmadan camın hepsi çatlıyor.
---------------------------------------------- Uyandım. Four bana her zamanki sert bakışından baktı. "Nefesini düzenle." dedi bana ters ters. "Tris. Camı nasıl kırdın?" dedi ve ben de ona biraz uzun baktım. "Bilmiyorum. Kırıldı birden." dedim. Bana farklı bakıyordu. Sonra aklıma Tori'nin dün dedikleri aklıma geldi"Saklaman lazım." Biraz korktum. Ya Four anlamışsa? Öldürülürsem? Aklımdan bir türlü çıkmadı bu sorular. Four bana bir anda"Topluluk testinin sonucu neydi?" diye sordu. "Fedakarlık." dedim. "Emin misin?" dedi beni tetiklermiş gibi. Korkudan tekrar "Fedakarlık." dedim. Bus efer bayağı sinirlenmiş gibiydi ama çaktırmadan tekrar sordu "Son kez soracağım. Yalan söyleme. Sonucun neydi?" Korkudan birşey diyemiyordum o yüzden yine yalan söylemediğimi ve fedakarlık olduğunu söyledim. "Gidebilirsin,Tris. Ama bir şeyi bil. Buradaki çömezler ortalama 15-20 dakika simülasyonda kalırken sen 3 dakika kaldın. Ve ayrıca, cesurluktan birisi camı kıramaz."
Kapıdan çıktım ve kapıyı sertçe kapattım. Kesin anlamıştı. Ne hissedeceğimi bile kestiremiyordum. Sadece bundan sonrasını nasıl çevirebilirim onu düşünmeliydim.