Anne-kız günü

2.2K 102 48
                                    

Ve yeniden herkese merhabalar lütfen ve lütfen beğenmediğiniz ve mantık hatası gibi şeyleri söyler misiniz? iyi okumalar...

🦋

Kayra dan

  ve yine o lanet adamın dediği olmuştu. ilk günkü gibi.. acaba yaman şuan napıyordur
elimi cebime attığımda telefonumun olmadığı farkettim.

  Yanımdaki sözde babam olacak adama ters ters baktım.

"seni görebiliyorum"

eee napıyım?

"telefonumu unutmuşum"

dediğim şeyi anlamasını umut ederek. "yarın söylerim getirirler"

ben şimdi istiyorum.

"peki siz telefonunuzu verin arkadaşımı aricam" sinirlenmişe benziyordu. göz devirdim. daha fazla bir şey demeyip yolu izlemeye başladım.

vardığımızı anladığımda hemen aşağı indim ve eve doğru yürüdüm. O da geldiğinde anahtar ile açmıştı. Galiba herkes uyuyordu gecenin bu saatinde kim uyanık kalır.

baban

benim babam felan değil ve evet uyumamış beni aramış yaa

baban değilse neyin teyzen mi, salak!

ha ha ne komik hiç bir şeyim

o salon diye hatırladığım yere giderken ben üste çıkacaktım ki arkamdan yeşim hanımın beni çağırdığını duydum. bu kadın uyumamışmıydi.

"kızım hoşgeldin, 5 dakika sadece konuşa bilirmiyiz"

ciddimiydi..

"hoşgeldin mi? ve lütfen yarın konuşalım.

"sadece 5 dakika lütfen"

iç çekip salona doğru yürüdüm. o adamda oradaydı. telefonumu elime vermişti. bu kadar çabuk mu? ona şokla bakarken onun hoşuna gitmiş olucakki dudakları kıvrıldı. hemen normal halime dönüp tekli bir koltuğa oturdum.

Yeşim hanımda hemen çaprazıma oturmuş o adam ise ayakta bize dönüktü. Dikkatimi Yeşim hanıma verdiğimde üzgün ve endişeli bir şekilde bakıyordu...

"Güzel kızım seni buraya zorla getirdiler biliyorum. Ama lütfen bizden soğuma biliyorum sana çok kötü davrandılar hatta ve hatta......"

O adama bakarak söylemişti

Hala suçsuz olduğum ortaya çıkmamıştı!

"Neyse işte bunları yapanları istersen affetme hatta süründür ama lütfen bu evden gitme.. ben hiç bir zaman bir kızım olduğunu hissetmemiştim... ama şimdi o kadar derinden hissediyorum ki. Eğer istersen 17 senedir yaşamadığımız yaşayamadığımız şeyleri yaşayalım. Berki ilk adımlarını ilk anne baba diyişini duymadık ama artık geride kaldı. Daha fazla geç kalmadan yaşayalım... lütfen..."

Duygulandım kalmaya niyetim yoktu ama Yeşim hanıma çok üzülüyordum o kız nasıl bir evlattı..

Ama sinirim geçmemişti. Bu evde beni sevmeyen baya vardı nasıl katlanacagımı bilemiyorum

Kayra ~GERÇEK AİLEM Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin