Kitaprensi -Min yoongi-

23.Bölüm

Sanırım yatakta uzanıyordum. Vücudum uyuşuktu, ellerimi hareket ettirebiliyordum ancak gözlerimde bin ton ağırlık vardı sanki. Arkadan buğulu sesler geliyordu, odada birden fazla sesler vardı sanki. Gözlerimi zorla açtığımda biraz aralayabilmiştim ama işin kötüsü midem çok kötü ağrıyordu. Gözlerimi iyice aralayabildiğimde odada birden fazla kişi vardı cidden, gözlerimdeki buğulanma birkaç saniye sonra dindiğinde tanıdık yüzleri görmüştüm. 

Bütün prensleri başımın üstünde gördüğümde şaşırmıştım, ama şuan tepki verebilecek durumda değildim. Midemde ki ağrı iyice keskinleşinleşince yüzüm buruşmuştu. Veliaht prens yandaki sehpadan suyu alıp beni hafif doğrultarak içmeme yardım etmişti. Yeniden yatar pozisyona gelirken karnımı tutarak yüzümü buruşturmuştum. Prens hoseok konuşunca ona bakmıştım.

Jh: Miden çok mu kötü?

Olumlu anlamda başımı sallayınca prens yoongi yanımdaki sandalleye yerleşip lafa girmişti.

Yg: Hekim zehirlendiğin için mide'nin kötü olması'nın normal olduğunu söyledi, birkaç saat sonra yavaş yavaş düzelir demişti. Sen biraz kendine gel sonra konuşucaz, şimdilik dinlen.

Başımı tekrar salladığımda aklıma anılar dolmuştu. Jin hyungla koridorda karşılaştık sonra beni yanlarına davet etti durup dururken. Neden ki? Off cidden kendi kendime kuruntu yapıyorumdur herhalde, neden davet etmesin ki yani dimi?

Kapı dan diye açılınca hepimiz oraya şaşkın şaşkın dönmüştük. Amon zıplayarak yatağa kadar gelince onu gülerek kucaklamıştım. Midem ağrı yapmıştı ama umursamamıştım. Amon prenslerle gülerek bir şeyler konuşmaya başlamıştı, bana dönüp seslendiğinde cevap vermiştim. 

Adl: Noldu güzellik?

Amn: Unni sana noldu?

Adl: Bak sen şuna, daha yeni geldik aklına, tabi benim yerime 7 prens koymuşsun bile.

Amon ağzını kapatarak tatlı tatlı güldüğünde gülümsemiştim.

Amn: Unni ben senin yerine kimseyi koymadım ki, sadece azcıkk yeri genişletip yeni kişileri eklemiş oldumm.

Prensler tutamamış olacak ki bu lafına gülmüştü.

Adl: Hem sen merak etme ben iyiyim, ufak bir kaza diyelim. Düşünce oldu.

Amn: Geçmiş olsunn. Eğer mutlu olursan ben odada aradığın şeyi arayabilirim, belki prenslerde yardım ederr.

Ben daha bir şey diyemeden tek nefeste konuşmuştu bile. Yandan prenslere baktığımda dik dik bana baktıklarını fark etmiştim

Yg: Tabi ki neden olmasın, sen iste yeter ki..

.....