DURGUN DUYGULAR

9.Bölüm:Açgözlülük

Yorum yapmayı ve yıldıza basmayı unutmayınız. 

Giriş bölümünde de belirttiğim gibi bu kitap +18 etiketlenmiştir, yani bu bölüm +18 ögeler barındırıyor. Okumak istemeyenler için haber vermek istedim.

Sonraki bölüm 17 Ağustos'ta gelecek. 16 Ağustos'ta Hançer'e bölüm atarak tamamen bölümleri atmaya başlayacağım ama yine de söyleyeyim, şu an girip VPN sayesinde okunabilmesi bir şeyi değiştirmiyor ve Twitter'da tag çalışmalarına destek vermeyi unutmayınız. 

Instagram:reminduagain.

❧

Dolunay son iki seferdir Insania'ya gelmiyordu. O gelmediği için Pusat çok az duruyordu ve sonra eve gidiyordu. Pusat'a söylemiş miydi bilmiyordum ama söylemişse bile Pusat'ın hiçbir şekilde ortamda bunu söylememesi saklama ihtimallerini de göz önünde bulundurmam gerektiğini düşündürtüyordu ve bu yüzden ben de kimseye söylememiştim.

Ayrıca anneme Dolunay hamile desem son zamanlarda Arkın'la barıştığımızdan beni bu rahat bırakışları son bulabilirdi.

"Geç bakalım." derken açtı arabanın kapısını Arkın. Bindim. Kapımı kapatıp kendi tarafına geçti. Dört saattir yüksek sesli bir ortamdaydık ve arabanın içindeki sessizlik çok hoşuma gitmişti. Onun da hoşuna gitmiş olacak ki başını koltuğa yasladı birkaç saniye.

"Niye sürekli Insania'ya geldiğimizi hatırlatır mısın?"

"Duha yakın arkadaşın ve başka bir yere gidersek bizi öldürür. Ayrıca içkiler beleş."

"Ah. Doğru. Bayılıyorum benden akıllı olmana." derken yanağımdan bir makas aldı. Güldüm. Kemerimi henüz takmamıştım. O da takmamıştı. Pusat gittikten sonra daha da birbirlerinin içlerine düşen Talya ve Duha'yı izlemek de bütün gece baya bir eziyet olmuştu.

Bir de Arkın çok yakışıklıydı. Bunu hep düşünsem de arada bir tekrarlamam gerektiğini hissediyordum.

Daha iyiydi. Eskisi gibi, annesi ölmeden önceki gibi olmasa da o korkunç bir aylık halinde de değildi. Eylül ayını bitirdiğimiz şu günlerde biraz daha alışmış duruyordu ve aramız eskisinden bile iyiydi.

"Sen bir mühendissin Arkın Devrimoğlu, elbette senden akıllıyım."

"Ne?" dedi şokla.

"Mühendislik okuyan her erkek biraz salaktır."

"Mühendislik okuyan çok erkekle tanışmışsın gibi konuşmana da bayılıyorum." derken çekti beni. İstediğim bu olduğundan kucağına yerleştim ve sırıttım.

"Eğer çok erkekle tanışmış bir kız olsaydım beni yine de sever miydin?"

"Dediğim gibi, seni sevmediğim bir paralellik yok." dedi gözleri yüzümde dolaşırken. Bana bakışlarını çok seviyordum Arkın'ın. Hayran hayran bakıyordu. Gözleri baktıkça ışıldıyordu ve kendimi dünyadaki tek insanmış gibi hissettiriyordu bana.

"Ama öyle bir şey olsa ne yapardın?"

"Hepsiyle tanışır, sıkıntılı tipleri ayıklar sonra seni sevmeye devam ederdim."

"Hepsiyle tanışıp sıkıntılıları ayıklarken beni sevmeyi bırakıyor musun yani?"

"Hayır. Ama tüm odağım sen olamazsın o ara, malum etrafta orospu çocukları var, ayıklamam lazım falan..." dedi. Sırıttım salak salak.