Yorum yapmayı ve yıldıza basmayı unutmayınız.
Cumartesi görüşürüz.
Instagram:reminduagain.
❧
Bazı günlerde sadece gözlerimi açıp öylece yatakta yatmayı severdim. Hiçbir şey yapmadan öylece tavana bakarak saatlerce dururdum yatağın içinde.
Düşünecek fazla bir şeyim yoktu aslında. Boş boş tavana bakmayı severdim sadece. Yoksa oturup kafamı yoracağım hiçbir şey yoktu.
Bugün öyle bir gün değildi çünkü uyandığım an sınıf grubuna gece üçte atılmış bir açıklanmış sınavlarla alakalı mesaj görmüştüm ve şu an siteye girmeye çalışıyordum.
Sınavlarım bitmişti. Yani ya sorunsuz mezun olabilecektim ya da bir dönem daha uzayacaktı okulum.
Ben planlar kuran bir insandım. Kendime ait yıllık, aylık, haftalık ve günlük ajandalarım vardı. Yıllık ajandama göre bu yıl her şeyin yeri belliydi ve boş günlerime bir şeyler yazmazdım çünkü Arkın'la bir anda bir şeyler yapmaya karar verebilirdik.
Yıllık ajandamın bugünleri içeren sayfalarında yazan tek şey etrafına yıldızlar ve kalpler çizerek mezun oldum yazdığım cümlelerdi.
Site sonunda açıldığında hızlıca baktım notlarıma. İstediğim kadar yüksek girilmemiş birkaç not yüzünden yutkunurken çok zorlamadan en alta indim. Ortalamamı gördüğümde ise kendimi tutamadım.
"ANNE!" diye bağırarak çıktım odadan elimde bilgisayarımla. Hala uyuyorlardı. Bugün pazardı. Annem de babam da işe gitmeyeceğinden sabahın dokuzunda uyanık olmazlardı.
"Anne anne anne anne!" diye sayıklayarak odalarına girdim. Normal şartlarda kapıyı tıklatmadan içeri de girmezdim ama bugün girdim. Kapıyı açtığım gibi içeri daldığımda annemin de babamın da uyku mahmuru bir şekilde yatakta dikeldiğini gördüm.
"Lara ne oluyor kızım?" dedi babam çatık kaşlarla.
"Mezun oldum!" diye bağırıp direkt yatağa atladım.
"Ne?" dedi annem.
"Sınavlar açıklandı! Mezun oldum! Bitti okul!"
"Cidden mi?" dedi babam şok içinde.
"Evet!" derken ekranı gösterdim ikisine de. İkisi de ekrana baktılar.
"Bitti. Bitti! Biraz daha uğraşmayacağım memnuniyetsiz hocalarımızla." dedim heyecanla.
"Akıllı kızım benim." derken sarıldı annem bana. Gülüp ben de ona sarıldım. O arada bilgisayardan bir bildirim sesi geldi.
"Arkınım derken?"
Annemle ayrılmamıza sebep olan babamın cümlesiydi.
"Ne?" dedim bir an şaşkınca. Babam ekranı çevirdi bana. Sağ alttan gözüken bildirimi gördüm. O arada kayboldu ama Arkın günaydın yazmıştı.
Günaydın bebeğim yazmıştı.
Normal günaydın yazsa da isim kısmından kurtaramazdım zaten ama bu şekilde direkt çıkışı yoktu.
"Kız mezun olmuş." dedi annem hızlıca. Babamın çatık kaşları düzelmedi.
"Kim bu soytarı?" dedi babam önce bana sonra anneme bakıp.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DURGUN DUYGULAR
Novela Juvenilİki buçuk senedir beraber olan Arkın ve Lara'nın arkadaş çevreleri ve beraber geçirdikleri güzel zamanlar Arkın'ın Lara'dan sakladığı bir sır ile bozulur ve ilişkilerini toplamaya çalışırken aynı zamanda da hayatta kalmaya çalışırlar. * 19.6.24 ...
