SİYAH VE KARA ( TAMAMLANDI ✔️)

🔥S.V.K 9 Denizin ortasında tuzak

Selâm canlarım.
Yeni bölüme hoşgeldiniz. Keyifli okumalar dilerim. Hatalarım varsa affola.

*****

" Seni geri zekalı.
Sadık olduğun kızı daha iyi korumak istiyorsan o beynini biraz daha geliştir.

Neye bulaştığınızın farkında bile değilsiniz. İgor'un arkasında kimin olduğundan bir haber mafyacılık oynuyor o kız. İgor dün gece ölseydi şuan burada değil Vilademir Veselov'un önünde olurdunuz. Ama kellesiz. Zira yolda Karadenize atarlardı her birinizin kellesini! "

Diyerek geriye ittirdim. Gözlerindeki bakıştan bundan haberi olmadığı bariz belliydi.

" Aptal..
Şimdi git aşağıda bekle! "

Sessiz ve düşünceli şekilde arkasını döndü. Sözlerime hak verdiği ortadaydı ve kafasının içinde sorular oluşmuştu. O merdivenlere yönelirken Kıraç'a döndüm.

" İgor'dan haber var mı? "

" Bir anda ortadan kayboldu. Kesin bir delikte ve düşünüyor ama kimin deliğinde. Kesin bir yardakçısı var İstanbul'da onu gizleyebilen.

Dayı oğlu ben hiç sevmedim bu işi."

" Adamları uyarın. Gözünüzü kulağınızı dört açın. En ufak hata, boşluk istemiyorum Kıraç."

" Tamam."

Diyen Kıraç'da merdivenlere yönelirken tekrar odaya döndüm. Lâkin gördüğüm boş yatakla kalakaldım. Aynı anda hemen arkamdaki ayak sürtünme sesini duydum. Yavaşça arkamı döndüğümde Karaca tam karşımda bana bakıyordu.

Sağ gözü hâlâ kan çanağı başını yana devirdi.

" SEN KİMSİN?! "

Duyduğum şeye nasıl tepki vereceğimi şaşırmış üzerimde gezen mavi gözleri izliyordum.

" Ne? "

" Sen KİMSİN?
Neredeyim? "

Gözleri odanın içinde dolaşırken,

" Neden buradayım? "

Dediğinde,

" Dalgamı geçiyorsun benimle? "

Dedim hâlâ anlamaz. Ne yani hafıza kaybı mı yaşıyordu? O kadar hızlı vurmadım ona. Dahası kafasına bile vurmadım. Numara mi yapıyor diye düşünürken bir anda kapıya dönüp hızla çıktı odadan. Anlık şaşkınlığımı üzerimden atıp arkasından çıktığımda merdivenlere doğru ilerliyordu. Ardından bağırdım.

" Karaca! "

Duymazdan gelerek yürümeye devam ederken arkasından koşup kolundan yakaladım.

" Bekle! "

Lâkin bir anda havada gördüğüm yumruğunu kendimi geriye çekerek savuşturabildim. Ardından ikinci ve üçüncü yumruklar gelirken hızlı reflekslerim sayesinde kurtardım kendimi. Son olarak bütün gücüyle bir tekme savurduğunda kolumla engel oldum kafamı hedefleyen ayağına. Bir kaç saniye içinde olmuştu herşey.

İnanamadım...
Bu kız kick boks biliyordu birde? Ve hareketleri gerçekten profesyoneldi. Karaca Kandemir sürprizlerle doluydu. Şaşkınlığım bir kat daha artarken bir kaç adımla geriledi.

" Uzak dur! " Diye hırladı yumrukları hâlâ havada.

Beni tanımayışına mı şaşırsam yoksa dövüşebilmesine mi, bilemezken sinirle baktım yüzüne. İki yumruğu göğüs hizasında bir bacağı geride her an saldırabilir pozisyonda ve kaşları çatık, bir gözünün kızıllığında kaybolan mavileriyle bakıyordu gözlerime. Neden böyle olmuştu.