SİYAH VE KARA ( TAMAMLANDI ✔️)

🔥S.V.K 23 Kaynakana Elmas

MEDYA: KİTAPPAD HESABIM

Selam canlarım. Yeni bölüme hoşgeldiniz.
Hatalarım varsa affola. Zira şaşı görüyorum yine. VE!

Öncelikle üzülerek bir kez daha hatırlatıyorum Wattpad deki sıkıntı yüzünden biten hikâyelerimin bölümlerini kaldırıyor, KİTAPPAD UYGULAMASINDA yeniden yayınlıyorum. Bazı okurlarım şuan okuyorum dediği için kalan bir kaç hikâyeyi daha sonra kaldıracağım. Çoğunu kaldırdım ama.

Güncel olan,

S.V.K
KAÇAK
VE
KARADENİZLİ

Buradan devam edecek.

İnşallah Wattpad sıkıntısı bir an önce düzelir. Dua edelim.

*****
Pusat yeniden camdan içeriye baktı.
Gözlerini kapattı bu kez.

Düşmanların arttı. Diye düşünürken Karaca'nın,

" Sen ne güne duruyorsun. Sen değil miydin, hem bugün hem de bundan sonraki günler... Her zaman yanında olmaya niyetliyim diyen."

Sözlerini hatırladı.

Merak etme Karaca'm. Bugünden sonra adını anarken bile korkacaklar.

*****

Saatlerdir aynı yerde aynı camın ardındaki kızı izliyordu Pusat, hemen yanında Sadık ile. İkisininde sinirleri bozuk, Pusat yeterince dikkatli olmadığı için olanlardan kendini suçlarken Sadık hiç düşünmeden Pusat'ı suçluyordu.

Âlemin kralıken, bu kadar güçlüyken nasıl olupta kurulan tuzağı farkedemezdi. Nasıl olurda durum bu hâle gelirdi. Tek derdi buydu. Siniri ve öfkesi yüzünden çenesini ve yumruklarını sonuna kadar sıkmış yanında duran adamı yüzünü yumruklamak istiyordu. Bu yüzden gözleri bir kıza bir Pusat'a gidip geliyordu. Pusat'ta durumun farkındaydı. Ama umursamıyordu. Gözleri kızda yerinde durmaya devam ediyordu sadece.

" Pusat! "

Duyduğu sesle arkasına döndü.
Babası Derman gelmiş bir kaç adım ötesinde durmuş onu izliyordu. Başıyla koltuğu işaret etti.

Pusat otur dediğini anlasada yerinde durmaya devam etmek istedi ama ikinci kere adını duyunca ağrısının arttığını yeni fark ettiği bacağıyla geriye doğru dönüp aksayarak koltuğa yürüdü.

Kendini koltuğa bıraktığında camın önündeki yerine Cemre ve Savaş geçti. Şimdi onlar izliyordu içerde yatan kızı endişeli şekilde. Bir yandan da kendi aralarında konuşuyorlardı. Bu sırada bile kaçamak bakışlar atıyordu Sadık Pusat'a.

Derman bir kaç adımda oğlunun yanına gelip oturarak bacak bacak üstüne attı. Gözleri hâlâ camda olan Pusat'a çevirdi gözlerini. İnce bir gülümseme belirdi yüzünde. Daha iyi anlamıştı oğlunun kıza olan tutkusunu.

" Madem... "

Dedi kollarını birbirine bağlayarak.

" Bu kız da aileden biri artık. Biraz bahsetmek ister misin? "

Pusat'ı gözleri ve başı önüne düşerken gülümsedi. Sonra babasına doğru dönüp bir bakış attı.

" Hadi ama baba...
Saatlerdir buradayız.
Annem bile gelmek üzere.
Şimdiye kadar yedi sülalesinin seceresini çıkartmıştır adamların ve her kelimesini ezberlemişsindir. "

Derman yüzünde yine ince bir gülümseme ile oğlunun gözlerine baktı.

" Doğru.
Karaca Kandemir'in annesi ve babasının kim olduğunu, babasının işini nasıl elinden aldığını, gemilerini, taşıdığı yükleri, anlaşma yaptığı Haydar ve tayfasını, Bülent Kandemir'e kadar herşeyi öğrendim."