SİYAH VE KARA ( TAMAMLANDI ✔️)

🔥S.V.K 17 Sen ne güne duruyorsun

Selâm canlarım. Yeni bölümden merhaba. Hevesle yazıp üzülerek yayınlıyorum. Wattpad meselesinin bir an önce çözülmesi dileğiyle. Keyifli okumalar dilerim ❤️

Hatalarım varsa affola canlarım ♥️

*****

Sadık'ın telefonu çaldı.
Bülent'in gözleri Sadık'a döndü.

" Aç istersen belki de önemlidir. "

Diyerek yüzüne pis bir gülümseme yerleştirdi.

Sadık telefonu çıkarıp kulağına dayadığında kız dahil bütün gözler üzerine çevrildi.

Bir kaç saniye duraksadı Sadık. Ardından telefonu kapattı.

" Raca..." dedi gözleri karşısındaki adamda.

" Söyle."

" Sandalcı...
Ölmüş!"

Karaca'nın gözleri Bülent'e çevrildi. Duyduğu iki kelime zihninin içinde yankılanırken karşısındaki adamın keyifli bakışlarını izledi bir süre. Gözleri hâlâ Bülent'te,

" Kiminle konuştun." diye sordu.

" Cemre.
Daha öncede saldırıya uğradığı için şüpheli ölüm olarak kabul edilerek otopsiye alınıyormuş."

" Sendin.! "

Dedi kız sakin ama anlamış şekilde.

" Hakan Kandemir'e saldıran ilk kişi...
O sendin! "

Bülent'in bakışlarındaki keyif yüzüne yansıdı.

" Evet bendim.
O gün şansı varmış ne yazıkki, ölmedi. Ardından da sen koruma altına aldın. O zaman biraz araştırma yaptım. Öğrendim ki Hakan Kandemir'in herşeyi küçük kardeşe geçmiş bile. Bende B planına geçtim."

Dirseklerini masaya dayayıp öne doğru kavis alan bedeniyle karşısındaki kıza dikti bakışlarını.

Bu sırada Pusat'ın kaşları çatık masada olanları izliyor, neler olduğunu anlamaya çalışıyordu. Konuşmaları duymuyordu ama yüzlerde ki ifadeler bu konuşmanın iş ile ilgili olmadığını haykırıyordu.

" O şerefsiz adam annemi ortada bıraktığı gün ölmeliydi. Annem kuru ekmek yiyerek yaşarken ölmeliydi. Beni bir mektupla babaanneme bırakıp intihar ettiğinde ölmeliydi.

Ben babamın kim olduğunu öğrendikten sonra kalan yıllar boyunca bugün için bekledim. O şerefsiz adamın canını almak için. Ve aldım! "

Karaca sessiz ve gözünü kırpmadan izliyordu karşısındaki adamı.

" Üzüldüm...
Daha yıllarca sürünmesi gerekirken ölüp kurtulmasına gerçekten üzüldüm."

Bülent kızın umursamaz tavrını görmezden gelip devam etti.

" Şimdi gelelim asıl konuya.
Görüldüğü üzere ilk engel ortadan kalktı. Hakan Kandemir öldüğüne göre sıra hakkım olan herşeyi almakta. Sana tavsiyem güzelce söylerken her şeyi bana devredip çekip gitmen.."

Kız geriye yaslanarak bir kahkaha daha attı. Bu hâli mekandaki herkesin, özellikle Pusat ve yanındakilerin dikkatini yeniden çekince Kıraç,

" Dayı oğlu. Senin ki sonunda kayışı kopardı galiba. Yada masa baya şenlik ki hiç öyle görünmüyor."

Derken, Pusat daha bir dikkatle izlemeye başladı karşıdaki masayı. Bir şeylerin ters olduğu belliydi. Bu sırada duruldu kız.

Karşısındaki adamın yaptığı gibi dirseklerini masaya dayayıp ellerini birleştirdi. Mavilerini adamın gözlerine dikti korkusuzca.