You are everything

10

Asklaırm merhabaaaa öncelikle uzun bir bölümle geldimmm VE galiba bir süre sonra 2 güne düşürebilirim yb atma sayısını taslaklarım azaldı ve ben yazamıyorum amkkk

Neyse inş beğenirsiniz
Yorum yapmayı unutmayın ve oy vermeyideeeee öpüldünüz ❣️

İyi okumalar

Yorgunluktan kapanan kızarık gözlerimle baygın bakışlarımı etrafa gönderdim. Nöbetimin son saatiydi.

Acildeki sedyelerin yanında duran bir sandalyeye zar zor attım kendimi.
Saatlerce ağlamıştım. Karman çormandı kafam; Nasıl gidecektim? Bebeğime kim bakacaktı? Vien'e nasıl söyleyecektim?

Bunlar beni saatlerce içten içe yemiş ve bitirmişti. Bir anda açılan perde ile nevrim döndü. Hoseok hyung.

"Hyung! Ödümü patlattın!"

"Şşt sessiz ol, hastalar var ve çaktırma burda olduğumuzu."

Perdeyi çekip sedyeye yattı. Onun nöbeti yoktu, sabah Vieni okula götürmüştü hatta.

"Vien nasıldı? Kahvaltı yaptımı?Uyuyabildi mi? Oku-"

"Kook. Vien çok iyi. Bugün en güzel elbisesini giyerek okula gitti ve çok mutlu, rahat ol."

Gözlerini kolu ile kapatmıştı, kafamı salladım göremeyeceği halde.

"Ben bakacağım."

Anlamaz bakışlarımı ona çevirdim, neyden bahsediyordu algılayamıyordum şu anda.

Kolunu çekti gözlerinden ve boş bakan irislerime döndü.

"Vien'e ben bakacağım."

Sanki bütün yaşlar gözlerime hücum etti o anda. Kafamı salladım iki yana daha fazlasını yapamazdıki?

"Hayır hyung, zaten elinden geleni yapıyorsun daha fazlasına gönlüm razı gelmez seni yoramam. Hem bayan Kim-"

"Bayan Kim'le Vien doğduğundan beri aranızın bozuk olduğunu biliyorum. Fark etmedim mi zannediyorsun; Jungkook o kadın benim gözlerimin önünde sen karnın burnundayken oğlunun ölümü ile suçladı seni! Tek çıkarı oğlunun çocuğu. Hatırla cenazede bile senin hamile olduğunu önemsemeyerek senin koynunda delirecek radede ağlamadı mı bu kadın!"

Göz yaşlarım aktı teker teker. Haklıydı, annesi ben yedi aylık hamile iken Taehyung'u benim öldürdüğümü söylemişti.

Nefret ediyordu benden.
Bir kere bile hatırımı sormamıştı bu süreçte, her zaman Vien'i önemsemişti.

Tanrıya şükür önemsemişti.

Vien'i sevsin, kabul etsin, bağrına bassın beni çiğnesede olur. Yeter ki kızıma eksik hissettirmesin.

Aksine Bay Kim hep sahip çıkmıştı bana, Yeonjun'un hakkını yiyemem. Okuluna bir yıl sonra geri dönmüştü geçen yıl mezun olmuştu Soobin'in ofisinde stajyer avukat olarak çalışıyordu. Her zaman arar sorardı beni omega kardeşim.

Annemler beni yalnız bırakmadı hiç bir zaman. Lakin son iki yıldır omega annem kansere yakalanmıştı. Onunla uğraşıyorlardı son zamanlarda.

Bayan Kim'in bana olan tavrını ben kullandığı ilaçlara bağlıyordum. Kolay değil yedi ay karnında taşıdığın bebeği doğurup büyütüp kaybetmek.

Aklını yitirmişti adeta, ilaçlarla ayakta duruyordu. Pekte önemli değildi bana olan tavrı, iyi olsun yeter.

"Hyung lütfen yapma-"