You are everything

11

Bu bölüm biraz geçiş bölümü gibi oldu ama yeni karakterlerimiz varrrr

Yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın öpüldünüz ❣️

İyi okumalar

Pazartesi sonunda gelip çatmıştı. Miniğime kahvaltısını yaptırmış şimdi ise konuşmak için kucağıma çekmiştim. Hoseok hyung yanımdaydı.

L koltukta ben kucağımdaki minikle hyungum ise bizim yanımızda oturuyordu.

Bacakları kucağımdan iki yana dururken uzun saçlarını kulağının arkasına attım, yumuşak yanaklarını okşadım bebeğim benim...

"Vien, annecim seninle bir şey konuşmamız lazım." Çipil çipil gözlerime bakıyordu bal irisleri. "Annecim ben kısa süreliğine gidiyorum, tam bir ay sonra geleceğim. Hoseokie hyungie ile kalcaksınız biriciğim, şşht ağlama hayır ağlama.."

Gözlerinden akan her bir yaş için lanet okudum hayata. Yağmur gibi akıyordu damlaları, ellerimle sildim. Öptüm kokulu boynunu, yanaklarından akanları dudaklarımla durdurdum.

Yüreğim parçalanıyor...

"Annem, ağlama güzel kızım... hem ben her gün seni arayacağım istediğin zaman istediğin yerde. Temelli gitmiyorum bebeğim geri geleceğim bak bu takvimdeki günler bittiğinde yanında olacağım." Eline verdiğim hayvanlı takvimle birazda olsun sakinleşmişti.

"Benim akıllı kızım, seni çok seviyorum. Bunu aklından hiç bir zaman çıkarma olur mu?" Kafasını sallayarak boynuma sarıldı, saçlarına binlerce öpücükler sundum. Çok özleyecektim bebek kokulu gerdanını.

"Hadi bakalım gitme vakti." Kucakladığım  gibi kapıdaki hazır valizime yürüdüm. Hyung kucağımdan aldı hemen, sıkıca sarıldım ikisinede. Öptüm teker teker "Varınca haberdar et beni, merakta bırakma."

"Tamamdır hyungum. Kendinize iyi bakın."

Bebeğimin başına öpücük bırakıp arabaya yürüdüm, valizimi bagaja koyup onlara döndüm. Gülerek bana el sallıyorlardı, karşılık verdim. İstemsizce ağlıyordum, ilk defa bu kadar uzak kalacaktım bebeğime...

Göz yaşlarımı sildim ve arabaya binip karargaha sürdüm.

...

Ekibi askeri uçak ile götüreceklerdi bölgeye, vardığımda içeri girmek istememiştim. Buraya en son üç yıl önce gelmiştim, cenazede...

Hafifçe öksürerek kendime geldim, içeri girdiğimde Yoongi hyung beni karşıladı.
"Jungkook, hoş geldin her şeyin hazır mı?"

Kafamı salladım usulca elimden valizimi aldı, "Sende geleceksin dimi hyung?" Hızlıca onayladı. "Evet Jimin'i yalnız bırakamam, zorda olsa ekibe katıldım."

Anladım dercesine gözlerimi kırptım, pist kısmına geldiğimizde Seokjin Hyung, Jimin, iki stajyer kız ve Yoongi hyung dahil olmak üzere üç asker ekibi tamamladık.

"Jungkookie!" Jimin'in mutlu şakıması üzerine hafifçe güldüm, Seokjin hyung "Günaydın canım." Güldüm genişçe "Günaydın hyung!"

Stajyer kızlar en ince detaylarımıza kadar bizi inceliyorlardı onlara dönüp güldüm, "Merhaba arkadaşlar." Hemen utançla eğilip selam verdiler "Merhaba Hyung-nim!" Seokjin hyung sırası ile tanıttı bizi.

"Kızlar kendimizi tanıtmamıza gerek yok ama yinede tanışalım; ben Kim Seokjin başhekimim , Jeon Jungkook ve Min Jimin doktorlarımız."

"Memnun oldum efendim, ben Hwang Yeji."