Epi 12: My Grouch Man

2.8K 213 86
                                    

(🆉)

"သြားမယ္ "

လက္ကိုေဆာင့္ဆြဲၿပီး ထြက္သြားတာေၾကာင့္ ထယ္ေယာင္းကိုယ္ေလး ပါသြားရသည္။

"ဘယ္ကိုလဲ ပြဲမၿပီးေသးဘူးေလ သြားလို႔မျဖစ္ဘူး "

"လိုက္မွာလား မလိုက္ဘူးလား တစ္ခြန္းတည္းေျပာ "

မ်က္ႏွာကိုၾကည့္ကာ အံႀကိတ္၍ ေမးလာတာေၾကာင့္ ထယ္​ေယာင္း တံေတြးၿမိဳခ်လိုက္မိသည္ ။

"လိုက္မယ္ "

အေနာက္ဘက္အေပါက္ကေန မည္သူမွ မေတြ႔ေအာင္ျပန္ေနတာ အဖိုးကိုလည္းဘာမွမေျပာရေသးဘူး ။ အဲ့တာလည္းေခါင္းထဲ႐ွိမဲ့ပံုမေပၚပါ ။

"ေဂ်ာင္ကု ေျဖးေျဖးသြားပါ "

ထယ္ေယာင္းပဲေႏွးေနတာလား သူပဲျမန္ေနတာလားမေျပာတတ္ ။ စိတ္မ႐ွည္သည့္ႏွယ္ လက္တစ္ဖက္တည္းျဖင့္ မ သယ္သြားသည့္လူေၾကာင့္ ထယ္ေယာင္းတစ္ကိုယ္လံုး ဖက္ေခါင္းအံုးအသယ္ခံရသလို ပါသြားေတာ့သည္ ။ စိတ္တိုေနမွန္းသိတာမလို႔ ဘာမွမထြန္႔မတက္မိ။

Driver ကို ျမန္ျမန္ေခၚေနေတာ့သည္ ။ Driver ကခပ္ျမန္ျမန္ပင္ေရာက္လာေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ကိုကားထဲ ထည့္တာ ။

လမ္းေတာက္ေလ်ွာက္ တစ္ဖက္လွည့္ၿပီး စိတ္တိုေနတာေတြ႔တာမလို႔ ထယ္ေယာင္းကိုယ္ သတိအေနအထားနဲ႔ ေနမိသည္ ။ ခဏခဏခိုးၾကည့္ေပမဲ့ ေဂ်ာင္ကုက ဂ႐ုမစိုက္ ။

"တာဝန္ေက်ပါတယ္ ဒီေန႔ ေနာက္က်သြားၿပီ ဒီမွာ ေဘာက္ဆူးပါ "

"အာ မဟုတ္တာ ဥကၠဌႀကီးရယ္ ဒီလိုမ်ိဳးထိမလိုပါဘူး "

"လက္ခံလိုက္ပါ "

Driver ကိုေတာ့ ေကာင္းေကာင္းဆက္ဆံေပးကာလႊတ္လိုက္၍ ရပ္ေနတဲ့ ထယ္ေယာင္းကို ေအးစက္စက္ၾကည့္လာလ်ွင္ ထယ္ေယာင္းတံေတြးၿမိဳခ်လိုက္မိ၏။

"အေ႐ွ႕ကေန အခန္းထဲကိုျမန္ျမန္သြား ေႏွးေကြးေနရင္ ပုခံုးေပၚနာနာေလးထမ္းတင္ခံရမယ္ "

"ဟုတ္..."

အခန္းထဲကိုပဲ ျမန္ျမန္ေျပးသြားေတာ့ အေနာက္ကလိုက္လာတာကိုၾကားရတယ္ ။ မဟုတ္မွ ငါထင္ေနသလို အျပစ္ႀကီး? ။

Forever Partner {Completed}Where stories live. Discover now