Babür +18

Babür : "Kaçış"

Medya : Peri Hazaroğlu (Annie Shr)

Bölüm Şarkısı - Hard For me : Michelle Morone

Oda sessizdi, sadece dışarıda, kulağıma gelen ara sıra bir araba sesi duyuluyordu.

Pencereden sızan gecenin ışığında kitabımı okurken, odanın huzur dolu atmosferini, aniden çalan telefonumun sesi keskin sesiyle bölünmüştü. Ekranda parlayan ismi gördüğümde yüzünde hafif bir gülümseme belirdi. Aceleyle telefonu açtım ve kulağına götürdüm.

"Periii, nerelerdesin senn?" diye neşeyle başladı konuşmaya Nazlı.

Sesine enerjik bir şekilde karşılık verdim.

"Evdeyim güzelim, sen?"

Bir an duraksadı. Ardından konuşmaya başladı.

"Bugün uçağım olduğunu unutmadın değil mi? Ve bu akşam veda partisi veriyorum. Saat sekizde başlıyor, gelecek misin? Biliyorum, kötü şeyler yaşadığını güzelim ama, evde tıkılamazsın sürekli. Benim acımasız peder dışarı çıkmamı yasakladı, ya evde yaparsın partiyi ya da hiç yapma dedi son olaydan sonra. Yener abi de gelsin partimize. Abim de buralarda. Toplantı konuşurlar. Bir daha görüşemeyiz diye korkuyorum."

Onu bir daha görememe hissini düşünmek beni üzerken, dudaklarımı ısırdım.

Evde annem yoktu. Abim şirketteydi. Su ise Pelin'in yanındaydı. Evde tek kaldığım için korumalar iki katına çıkmıştı. Ben çıkamazdım Uzun süre sessiz kalınca Hande tatlı bir şekilde gülümsedi.

"Su oralarda mı, evden kaçmana yardım etsin?"

İkimiz de kahkahalarla gülmüştük bu sefer.

Su'dan öğreneceğim çok şey vardı, evden kaçmak ya da, birilerini ayakta uyutmak konusunda.

"Elimden ne geliyorsa yapacağım gelmek konusunda. Abim yok evde ama deneyeceğim."

"Özür dilerim, seni mecburiyete sürüklediğim için bebeğim. Babamın acımasızlığına lanet olsun o zaman diyelim.."

Yine gülerken, perdeyi biraz aralayıp ön tarafa baktım. Bir sürü koruma vardı. Beni çıkartmazlardı ki.

Telefonu sonunda kapattığımda ne yapmak ve yapmamak arasında gidip geldim. Eğer Ilgaz burada olsaydı abim kesin gitmeme izin verirdi ama eğer, yoksa Ilgaz, boşa çabaydı.

Abim beni o olaydan sonra sokağa, bakkala bile öyle tek başıma çıkaramazdı.

Ama Hande de bugün gidiyordu. Belki onu uzun bir süre görmeyecektim. Yutkundum.

Gece yarısı, o karanlık sokakta yaşadığım o korkunç anlar aklımda yine oynadığında, ellerimin titrediğini hissettim.

Kalbim hâlâ hızlı hızlı atıyor, sanki her an bir tehlike çıkacakmış gibi. Ama sonra, Hande'nin sözleri geliyor aklıma.

O, yurtdışına gidiyordu ve belki de uzun bir süre göremeyecektim onu.

Onunla geçirdiğimiz zamanlar, kahkahalarımız, sırlarımız... Bunların hepsi birer birer gözümün önünden geçiyordu şimdi.

Bir ikilem içindeydim. Bir yandan güvenliğim için endişelenirken, diğer yandan Hande ile vedalaşmak istiyordum. Derin bir nefes aldım. Şakaklarım ağrımaya başlarken, hızlıca yerimden kalktım.