Doğa'nın Sırrı

5-Zifiri Karanlık

-Bu seni ilgilendirmiyor.İşine bak!

diye tersleri Koray önümüzde duran çucuğa.

-Tamam Koray Bey sinirlenmeyin.

Dedi önümüzde ki genç sırıtarak.Gölge'ye yakınlaştım ve fısıldadım.

-Koray boşver hadi gidelim.

-Sen yerinde rahat dur.Sana fikrimi sormadım.

Sinirlendim.

-Bu kadar kırıcı olmak zorunda değilsin!

dedim sesimi yükselterek.Koray tam ağzını açacakken önümüzdeki çocuk aramıza girdi.

-Yeter yahu! 

Koray yine sinirlendi.Dövmemek için kendini  zor tutuyor gibiydi.

-Sana aramıza girme demedim mi? pi-

derken Koray'ı susturdum.

-Küfür etme Gölge!

Çocuk bana doğru yaklaştı ve bana el uzattı.

-Biz tanışamadık galiba.Ben Ediz memnun oldum.

Uzattığı eli sıkarak "Bende Alev memnun oldum" dedim gülümseyerek.

Koray araya girdi.

-Tanışma merasibiniz bitti mi?

dedi alaycı ve sinirli olarak

-Bitti!

Koray kolumu tutarak yürümeye başladı.Beni kıskanmıştı.Bu biraz beni mutlu etmişti.Koray yakışıklı bir tipe sahipti.Ela gözleri dağınık ve beyaz cildi göz kamaştırıyordu.Her kız ondan etkilenir ve ona aşık olurdu.Ben diğer kızlara benzemesem de...Koray'dan etkilenmiştim...ya da hayır etkilenmedim.

Evet ona aşık oldun

Evet ona aşık oldun.

Evet içimden böyle sesler yankılanıyordu.Ve galiba iç sesim doğru söylüyordu.

-Beni kıskandın

dedim gülümsemeye çalışırken.

-Hayır tabiki de nereden çıkardın bunu?

Biraz yaklaştım ona.

-Belli oluyor Gölge

Gülümsemediğini göremesemde hissetmiştim.

-Evet seni kıskanıyorum.

Kalbim duracak gibi oldu.O beni kıskandığını mı söyledi az önce?

-n-ne gerçekten mi?

dudaklarının kenarı kıvrıldı.

-Daha fazla uzatacak mısın?

"Koray " Cümlemin devamını getiremeden hiç beklemediğim bir anda dudaklarını dudaklarıma değdirdi.Şok İçindeydim.Bunu yapmasını beklemezdim...