Doğa'nın Sırrı

11-Koray'ın İhaneti

Bir saatlik yolun ardından.Koray'ın evine gelmiştik.Arabamız yok olduğu için yürüyerek gelmiştik.Koray bana bir oda ayırmıştı.Ben çok yorgun olduğumdan dolayı direk yatağa uzanmıştım.Koray'da bilmediğim şeyler yapıyordu.Beş dakika önce uykuya dalmıştım bile.Uyuyalı kaç saat oldu bilmiyorum.Derin bir uykudaydım.Taki birşey kırılma sesi gelene kadar.Sıçrayarak olduğum yerden kalktım.İçeride ne oluyordu böyle? Koray bir şey yapıyor diye içeriye çok girmek istemedim açıkçası.Ama neler olduğunuda merak ediyordum.Bu yüzden kulağımı kapıya dayadım.Fakat keşke dayamasaydım.İçeriden bir kız sesi geliyordu.Kahretsin! Koray ne işler karıştırıyordu?! İyice içerideki seslere odaklanmaya başladım.

"İçerideki kızı bıraksana beni al Koray"

Daha fazla dayanamayıp kapıyı açtığımda karşımdaki görüntüyü karnım kaldırmıyordu.Koray'ın üstünde bir kız...ve Koray...İkisi yapış yapış öpüşüyorlardı.Koray o zaman beni neden öpmüştü!?

-Yazıklar olsun

Benim sesimi duyar duymaz ikiside yerinden sıçradı.Koray tam bir pislikti.Ama ben yapmam gerekeni yapacaktım.Bu evi başlarına yıkacaktım.Ve sonra hiç kimseye güvenmeden hayatıma devam edecektim.

-Alev hiçbir şey bildiğin gibi değil.Konuşabilir miyiz?

diyerek kendini savunmaya çalıştı.Fakat ben asla inanmazdım.Bir çocuk gibi beni parmağında oynatmıştı.Sinir içinde konuştum.

-Bu beni son görüşünüz olacak.

İkisi de anlamayarak baktı bana.

Öldür Onları

Öldür Onları

Öldür Onları

Bu sefer zihnime uyacaktım.Artık beni iyimsever sanmasınlar.Sağ elime baktım.Elimi dürtünce aşık olduğum şey,ateş gelmeye başladı.Aynısını sol elime yaptım.İki elimde yanmaya başlayınca iki kolumu da onlara doğru yönelttim.İkisinide kutsal ateşlerimle yakmaya başladım.İkisi büyük bir çığlık attı.Ateşi evin her tarafına yaydım.Kapıya doğru yöneldim.Evden çıktım.Geride bıraktığım tek şey yanan bir ev . Ve iki aptal.Buradan  olabildiğince uzaklaşmak istiyordum.Ormana doğru ilerledim.Ormanı aştım.Yıkılmış evleri aştım.Yarın saat boyunca sadece yürüyordum.O lanet evden çok uzaklaşmıştım.Peki şimdi ne yapacaktım? hayatıma yalnız devam etmeyi tercih ediyordum.Bir daha birisine aşık olabilir miydim? hayır olamazdım.Aşkın oyun olduğunu öğrendim.En sonunda bir yere gelmiştim.Bir sürü ev vardı burada.Güvenliğim için şuanlık kimseden yardım isteyemezdim.İlerideki bir ağacın altına oturdum.Bu geceyi burada geçirecektim. Olumlu düşünüyordum.Yani...şuanlık için.

"Hadi Alev korkma başına bir şey gelmeyecek" diye mırıldandım kendi kendime.Gözlerimi ağır ağır kapattım.Tam uykuya dalacaktımki bir silah sesi ile gözlerimi telaşla açtım.Arkama baktım.Karşımda biri duruyordu.Uzun boylu,yeşil gözlü,beyaz teni ve dağınık saçları ile bana bakıyordu.Korktum.Olduğum yerden hızlıca doğruldum.Bu da kimdi? Dudaklarını araladı.

"Üzgünüm bugünde uyuyamayacaksın.Seninle küçük bir işimiz var" Daha konuşamadan beni yakalayıp bayılttı.Ben yaşadıkça beni öldüreceklerdi.Belki de şu anda ölmüşümdür.

                                                                         🔥

Derin bir uykudan uyanmış gibi gözlerimi ağır ağır açtım.Gördüğüm tek şey büyük bir yatak ve bir saray odası...