Day6 / Chanmin

ex.

"Efendim?"

"Nerdesin lan sen! Orospuluk mu yapmaya başladın annen gibi? Çabuk eve!"

Yüzüne kapanan telefon ile Seungmin'in gözünden bir yaş süzülmüştü.

Hyunjin arkadaşına sarılmış ve herşeyin iyi olacağı ile ilgili bir kaç cümle kurmuştu.

Chan salona girdiğin de ağlayan sevgilisini gördüğün de endişe ile gözlerini büyütmüştü.

"Güzelim noldu, neden ağlıyorsun?"

"B-beni aradı, o."

Göz yaşlarım arasında zar zor konuşmuştum.

"Polise neden söylemiyoruz?" Changbin yanımıza geldiğinde bir fikir sunmuştu.

"Denemedim mi sanıyorsunuz? Delil olmadığı için veya yetersiz olduğu için kaç defa haksız döndüm o eve anlatamam."

"Aslında..." dedi Felix düşünür gibi.

"Aslında bir yolu var ama hepimiz var mıyız bu yolda?"

Herkes onaylar şekilde cevap verince Felix boğazını temizleyip anlatmaya başladı.

"Sen eve girdiğinde Chan'ı arıyorsun, sana bir şey yapacağı kesin zaten, kapıyı kapatmış gibi yapıp çok az aralık bırakacaksın, biz polisleri kavga anında arayacağız ama ben aradıktan sonra sizin evin aralık kalan yerinde video ve fotoğraf çekicem. Ses isterlerse de Chanla olan konuşmanızı göstereceğiz."

"Ya sen neden pastanede çalışıyorsun ki? Mavi kafalı dedektif!"

Minho hepimizi güldürürken Chan'a hala dolu gözlerle döndüm.

Bana bakıp iç çekmiş ve gözlerime bir öpücük bırakmıştı. Bende onun dudağını öpüp göğsüne yaslandım.

Chan

Evden Seungmin çıktıktan 10 dakika sonra gelen çağrı ile hızlıca yola koyulmuştuk.

Aramak yerine karakola gidecek olan Minho ve jisung bize gelip gelmediklerini haber verecekti.

Felix bizden 3-4 dakika önce çıkıp gitmiş ve mahallede beklediğine dâir mesaj atmıştı.

Seungminlerden hiç ses gelmeyince kaşlarımı çatıp kulağımı telefona yaklaştırdım.

Bir anda büyük bir cam kırığı sesi ile korkuyla arabayı daha hızlı sürmüştüm.

Seslerin artış hızı ve Seungminden gelen acı bir çığlığı duymam ile arabadan inip apartmandan hızlıca çıkmaya başladım.

Polis sirenlerini duymam ile apartmanda geri adım atacaktım ki kalın bir sesin bağırışı apartmanı doldurdu. Felix.

"Felix!"

"A-abi sakın gelme!"

Yanımdan koşarak geçen polislerin yanında hızla basamakları çıkıyorduk.

Felix'in ağlayarak bana sarılması ile beklediğimizden daha kötü bir şey olduğunu anlamıştım.

"Seul caddesi, İncheon sokak, stay apartmanı, daire 8. Çok acil bir ambulans bekliyoruz şahıs çok kan kaybediyor."

Polislerin adamı indirirken elinde gördüğüm kan izleri ile koşarak daireye girmiştim.

Kan içinde yerde yatan Seungmin görüş alanıma girince şokla olduğum yere çivilendim.

"Seungmin!"

Hyunjin'in ağlayarak bağırması ve yanına çökmesi ile gözlerimden bir damla yaş düştü.