Day6 / Chanmin

nothing but.

"Ee şimdi ne olacak, gelmeyecek mi yani?"

Jisung'un söylediği şeyle herkes ona odaklanmıştı.

"Mahkeme olacakmış, bizden şikayetçiymiş beyefendi. Amcık her-"

Chan'ın kolunu cımcırıp onu susturdum.

"Orospu çocuğu!"

Boş kafenin içinde bağıran minho ile kulaklarımı kapatıp gözlerimi büyüttüm.

Jisung, Minho'nun saçını çekmiş ve ağzına yavaşça vurmuştu.

"Ne var ya duygularımı dile getiriyorum. Hyunjin gibi ağlıyım mı?"

Yanımda oturan ve elimi sıkı sıkı tutan Hyunjin'e bakıp gülümsedim. Hyunjin'in belini de Changbin sarıyordu.

"Ee napalım? Bence herkes evlerine dağılsın. Seungmin benimle merak etmeyin."

"Abi, Jeongin de kalıcam bugün ben, ödevi varmiş da yardım edicem."

"Tamam abicim dikkat edin."

Chan'ın dedikleri ile herkes ayaklanmış ve evlere doğru yola çıkmıştı. Biz de Chan ile onun evine gittik.

Geldiğimiz de salon da oturup Chan'ı bekledim.

Üzerini değiştirip gelmiş, üstünde beyaz atlet altında siyah şortu ile yanıma oturmuştu.

"Güzelim.. sana da kıyafet getirdim. Gel değiştirelim."

"Hmhm.." kafamı olumlu anlamda salladım ve mırıldandım.

İlk pantolonumu ve çoraplarımı çıkartıp kenara koymuş ve elinde getirdiği bir takımın şortunu giydirmişti.

Ayıcıklı olan şorta bakıp burukça gülümsedim.

Tam tişörtüme uzanmıştı ki durdurdum.

"Chan, bu Felix'in ya belki lekelenir, hem yeni gibi duruyor başka bir şey yok mu?"

"Bebeğim bu senin, sana aldım bunları."

Gözlerim dolu dolu Chan'a bakmıştım. O tişörtümü çıkarmak için kollarımı kaldırmamı bekledi.

Yavaşça kaldırdım ve tişörtü çıkardı.

Ameliyat izleri hala vardı ve bedenim leke doluydu. Tabi bu beni etkilemiyordu. Kaç defa daha lekelenmiş, bazen aylarca kanlar içinde yaşamıştım.

Tabi Chan eline aldığı pijamayı giydiremedi.

Bedenimde ki yaraları izliyor ve asla yüzüme bakmıyordu.

Ayağa kalkıp elini uzattı bende tuttum, bizi odasına getirdi.

Gülümsedim ve yatağına oturdum.

"Noldu Chan niye geldik?"

"Yatabilir misin? Kremini süreceğim."

Hemen dediğini yapıp yattım. Neden bu kadar çekindiğini anlamamıştım ama yine de sevgilime mutlu gözükmeliydim.

Eline kremi alıp yanıma oturdu. İlk birazcık elini yaralarımda dolaştırmıştı.

Hiç bir şekilde acısını hissetmiyordum.

"Chan.." 

Büyük yaranın yanına geldiğinde bir anda gelen acı ile Chan'ın elini tutarak inlemiştim.

Korkuyla yüzüme bakmış ve suratında gördüğüm bir kaç damla yaş ile şaşkınlıkla acımı unutmuştum.

Olduğum yerde oturup Chan'ın elini tutmuştum.