Day6 / Chanmin

star lost

"Lan oğlum."

Minho, kucağında oturduğum Chan'a dönerek konuştu.

"Yani.. Ne zaman yani...?"

Sormaya çekinir gibi söylediği şey bir kaçımızı güldürmüştü.

"Gülmeyin lan alırım ayağımın altına!"

"Özelimiz kardeşim aaa!"

Chan beni kendine çekip boynumdan öpmüştü.

Minho da Jisung'u kucağına çekip dudağından öpmüştü.

Changbin bir anda Hyunjin'i yanına çekmiş, dudağından ve boynundan öpmüştü.

Hepimiz bu duruma gülüp eğlenmiştik.

Mutfağa gidip bir tabak çıkardım ve kurabiyeleri dizmeye başladım.

Cam kırılma sesi geldiğinde ufak bir çığlk atmıştım, ardından da gelen 2 el silah sesi ile kulaklarımı kapattım.

Chan ve diğerleri hızlıca yanıma gelmişti tabiki. Chan beni göğsüne çekip kulaklarımı kapatarak sarmıştı kollarını.

Minho balkona doğru adımlamıştı ki Jisung kolundan tuttu.

"Saçmalama istersen, Minho."

"Hadi içeri geçelim, hadi-"

Kapı çalma sesi ile herkes birbirine baktı. Chan sessiz olmamızı söylemiş ve kapıya doğru ilerlemişti.

Arkasından yavaş adımlarla geliyorduk ki kapıyı yumruklanmaya başladı.

Boğuk da olsa duyduğumuz sesler şaşırtmamıştı, sesin sahibi amcamdı.

"Orda olduğunu biliyorum, Seungmin. Bunları duyuyorsan da umarım intihar etmeye falan çalışırsın. Yanında olan insanlar ne kadar yanında kalacak sanıyorsun? Orospuluk yapmaya devam et sen, en iyi bildiğin şey bu sürtüklük."

Adım sesleri ile amcamın gittiğini anlamıştık.

Sessizdik. Gözlerimin karardığını hissediyordum ve akan yaşları durduramıyordum.

Chan belimden tuttuğu zaman salona geçtiğimizi idrak etmiştim.

Chan'dan biraz uzaklaştım. Kirli hissediyordum.

"Kim bu?" dedi Changbin, sinirli bir sesle.

Hyunjin konuşamayacağımı bildiği için "Amcası." demişti.

"Adını biliyor musun?" dedi Chan.

"Kim beom-jun muydu?"

Hyunjin bana çaresizce sorunca mecburen konuştum.

"Kim beom-jin."

"Bence herkes dağılsın yarın mahkeme var, onun için iyi olmalıyız. Kaçtaydı?"

"Saat 2'de."

Jisung anladığını belirtir şekilde kafasını sallamıştı.

"Bunu kullanabilir miyiz? Yani daha hakaret var darp kısmen var."

"Nasıl kanıtlayacağız?"

Felix telefonunu açıp ortamıza koydu ve az önce söylenen şeylerin ses kaydını aldığını anladık.

"Tamam artık dinlenelim, yarın ola hayrola."

Ayağa kalkıp konuştuğum da hepsi kalkmış ve evden gitmişlerdi.

Ben yıkanacağımı söyleyip havlumu alarak banyoya girmiştim.

Yıkanırken aklıma gelen şeyler ile vücudum karıncalanmaya başlamıştı.