Bölüm 5

165 13 4
                                    

O beni öperken ağlamaya başlamıştım. Belimi kavradı ve beni kendine çekti. Bir süre daha öptükten sonra bıraktı beni. Bıraktığı gibi ağlayarak tuvalete koştum ve kapıyı kilitledim. Dudaklarımı yıkadım. Tırnaklsrım ile kazıdım dudaklarımı adeta. Dudağımdan kan geldiğini fark ettim.

Dudağımı yırtmıştım tırnağım ile. Savaş ise kapıdan bağırıyor, kapıyı açmam için kükrüyordu. En son yere çöktüm. Hiç gücüm kalmamıştı. 2 gün içerisinde çok fazla şey yaşamıştım. Korkuyordum. Evime dönmek istiyordum.

Sonunda sadece kapının kilidini çevirebildim. Kilidi açtığım gibi içeri dalmıştı. Dizlerimi kendime çekmiş, ağlıyordum.

Önünde diz çöktü. Yavaşça başımı kaldırdı. Dudağımdan akan kanı gördü.

"Ne yaptın kendine?!"

Ağlamalarım arasında zar zor konuştum.

"Y-yanlışlıkla oldu."

Kolumdan tutarak yerden kaldırdı beni. Önce dudağımdan akan kanı yıkadı. Sonra kucağına aldı beni. Odadaki koltuğa oturdu. Beni de kucağına oturttu.

"Sakın ol bebeğim. Sakın ol."

Başımı göğsüne bastırdı ve ben sakinleşemedim kadar saçlarını okşayıp öptü.

Biraz sonra sakinleşmiştim.

"Daha iyi misin bebeğim?"

"Hm hm."

"Neden böyle bişey yaptın."

"Çünkü beni öpmeni istemiyorum. Seninle uyumak istemiyorum. Başımı göğsüne koyup ağlamak istemiyorum. Kucağına oturmak istemiyorum. SENİ İSTEMİYORUM!"

Beni koltuğa oturttu ve ayağa kalktı.

"Tamam amı a koyayım! Buna da tamam!!"

Ayağa kalktım. Üstüme yürümeye başladı. Geri adımlar attıkça o bana yaklaşıyordu. Duvar ile kendi arasına sıkıştırdı beni.

"Beni istemiyorsun öyle mi ha?!"

Elini kaldırdı. Bana vuracak sandım. Ellerim ile yüzümü kapladım, gözlerimi sım skkı kapadım. Bana vurmadı. Gözlerimi araladığımda arkamdaki duvarı yumrukladığını gördüm. Elinden kanlar akıyordu.

Daha fazla dayanamadım ve beline sarıldım sıkı sıkı.

"Yapma!"

Dinlemedi. Beni kenara ittir diye ve suvarı yumruklamaya devam etti. Bu sefer daha sıkı sarıldım.

"Dur yapma! Öyle demek istemedim özür dilerim!"

Durdu. Başını kaldırdı. Tavana baktı. Kanamayan elini belime sardı. Beni kendine yapıştırdı. O tavana bakıp soluklanıyor, ben ise benim yüzümden kendine zarar verdiği için göğsünde ağlıyordum. Daha sıkı sarıldı ve saçlarımı öptü.

"Özür dilerim bebeğim. Seni korkuttum, özür dilerim. İstemediğin şeyleri yaptım, özür dilerim.."

İkimiz de sakinleşmiştik. Bir adım geriye çekildim. Kanayan elini avucuma aldım. Kolundan çekiştirerek banyoya götürdüm. Dolaptan ilk yardım çantasını çıkardım.

Önce elini yıkadım. Pansuman yaptım ve alkollü bez ile sardım. Eşyaları kaldırdım. O ise sadece beni izledi. Sessizce..

"Sarp."

"Efendim?"

"Gözlerin yakından daha güzel."

"Sağol."

ZORAKİ(bxb) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin