Akşam eve gelmiştim. Az kalsın kaza yapıyordum yolda. Çünkü aklımda Asaf vardı...
Eve gelir gelmez önce babama sarıldım. Sonrasında odama çıkıp üstümü değiştirdim ve salona indim. Telefonumu elime aldım ve ani bir karar ile Eda ablaya mesaj attım.
S: "Eda ablacım."
E: "Efendim canım?"
S: "Yemeğe bize gelsenize. Özledim çocukları."
E: "Güzel fikir aslında. Çocukları hazırlayayım. Bu akşam enişten yok iyi de oldu."
S: "Eniştem nerde? Hem neden sesin kötü geliyo?"
E: "Gelince konuşuruz canım."
S: "Pekala bekliyorum."
Telefonu kapadım ve Ayşe teyzenin yanına mutfağa gittim.
"Ayşe sultan. Harika kokular geliyo burnuma."
"Dolma ve karnıyarık yaptıyorum oğlum."
"Döktürmüşsün Ayşe sultan. Yemeğe Eda abla ve çocuklar geliyo."
"Gelsinler oğlum. Dikkatli gelsinler aman."
"Söylerim Ayşe teyze merak etme sen birazdan burda olurlar."
Alya masayı silerken ben de tabakları aldım ve yerleştirmeye başladım. Çatallar ve bardakları da yerleştirdikten sonra yemekleri masaya taşırken kapı çaldı.
"Ben bakarım."
Elimdeki yemek dolu kaseyi Almanya verdim ve kapıya yöneldim.
Furkan, Elif ve Eda abla kapıdaydı. Elif hızla kucağıma atlarken Eda abla ve Furkan da içeri girdi. Elif kucağımdan indikten sonra Furkan ile tokalaştım ve Eda abla ile sıkı sıkı sarıldım.
Çocuklar salona geçer geçmez kolunu tuttum ve Eda ablayı odama çıkardım.
"Ağlamışsın. Makyaj yapmamışsın ki asla makyaj yapmadan dışarı çıkmazsın. Eniştemin evde olmadığını söyledin. Ne oldu. Anlat çabuk!"
Ağlamaya başladı. Yatağa oturttum ve bende karşısına oturdum. Sakinleşti ve anlatmaya başladı.
"Çok büyük bir kavga ettik."
Şaşırdım.
"Ne? Neden?!"
"Dün akşam arka bahçede oturuyorduk. Telefonunu masada bırakıp gitti. Sonra bir mesaj geldi. Mesajı okuduğumda inanamadım. Senin asistanı Ahu'dan gelmişti mesaj. 'Aşkım bu akşam karın uyuduktan sonra geleceksin değil mi?' Yazmıştı. Birkaç mesaj daha attı. Sonrasında mesajlara bakılmadı diye herhalde nedenini bilmem aradı. Telefonu ben açtım.
'Alo aşkım. Neden mesajlara bakmıyorsun? Karın mı yanında yoksa?' Dedi. Relefonu elimde göür koşarak yanıma geldi ardından Telefonu elimden çekip kapadı. Kavga ettik beni iki yıldır aldatıyomuş Ahu ile. Evi terk etti bu gün de boşanma davası açmış. Ne yapıcam bilmiyorum Sarp hadi Furkan neyse de Elif daha çok küçük."
Ağlaması daha da şiddetlendi onu kendime çekti ve sıkı sıkı sarıldım.
"Şşh aakinleş. Şimdi şöyle yapıyoruz. Sen boşanıyosun. Donuna kadar alıyorsun. Ben Ahu ile ilgileneceğim. O eve gitmenize de gerek yok. Bizde kalırsınız Çocuklar da burada mutlu zaten. Eğer istersen o evi satar istediğin evi alırız. Şimdilik Furkana her şeyi anlatacağız. Elif'e babasını iş gezisine gittiğini çok uzun süre olmayacağını söyleriz. Zamanı gelince de gerçeği söyleriz."
"Eğer çocukları görmek isterse?"
Dedi ağlamaklı sesi ile.
"O zaman ben götürürüm benim gözetimimde altında bir iki saat görür sonra çocukları alır eve gelirim. Ben her zaman yanınızdayım."
