Beyaz Çember

8. Bölüm: 4A Bloğu

Yazarın anlatımıyla

Masal, burada tanıştığı arkadaşı Kumsal'ın ona seslenmesi sonucu uyandı. Beyaz Çember'e bir türlü alışamamıştı. Bulunduğu evde onunla beraber tam 9 çocuk vardı. 2 görevli sürekli olarak eve geliyor, onların ihtiyaçlarını karşılamalarına yardım ediyordu. Kapılar sürekli olarak kilitleniyordu. Diğer çocuklar beraber oyunlar oynarken, Masal odasında tek başına oturmayı tercih ediyordu. Ablasını çok özlemişti. Sürekli ablasını görmek için ağlıyordu ama bu bir işe yaramıyordu.

Yatağından kalkıp çekingen hali ve titrek adımlarıyla odasından dışarı çıktı. Görevliler mutfakta onlara kahvaltı hazırlıyordu. Diğer çocuklar ise beraber oyunlar oynuyorlardı. Kumsal arkadaşı Mert ile ebelemece oynarken durup Masal'a baktı.

"Sende bizimle oynasana!"

Masal hızlıca başını sağa sola salladı. "Ben oyun oynamak istemiyorum."

Mert öne atıldı. "Masal seni ebelemem. Gel hadi!"

"Hayır, istemiyorum."

Masal arkadaşı Kumsal dışında kimseyle konuşmuyordu. Her gününü ablasını bekleyerek odasında geçiriyordu. Görevliler ablasının yakında geleceğini söylüyorlardı ama o gün hiç gelmiyordu.

Banyoya gidip yüzünü yıkadı. Elini kuruladıktan hemen sonra odasına koştu. Masasının başına oturup defterine bir şeyler karalamaya başladı.

4A Bloğu

Herkes kahvaltısını yapmış ve salona oturmuştu. Yeliz bulaşıkları yıkadıktan sonra gelip Ada'nın yanına oturdu. Alisa ve Yağız masada görevlilerin onlara verdiği yapbozu tamamlamaya çalışıyorlardı. Yapboz 1000 parçalıktı ve daha çeyreğini bile yapamamışlardı. Alisa yapbozu yapmaya fazlasıyla odaklanmıştı. Yağız ise yapbozdan çok Alisa'ya bakıyordu. Buraya geleli yaklaşık 2 hafta olmuştu ve bu 2 haftada Alisa'ya çok bağlanmıştı. Alisa'ya her konuda yardımcı oluyor, onun yanından ayrılmıyordu.

Kerem ve Nazlı'nın arası da biraz soğuktu. Partiden sonra birkaç kez tartışmışlardı. Yeni evli bir çiftlerdi ve evliliklerinin ikinci haftasında gözlerini Beyaz Çember'de açmışlardı. Kerem fazla sinirli ve kıskanç biriydi. Nazlı'nın başkalarıyla konuşmasına tahammül edemiyordu.

Ada ve Enes önceden birkaç kez aynı ortamda bulunmuşlardı. Ada'nın Enes'e hisleri vardı fakat bu karşılıksızdı. Enes kimseye karşı bir şey hissetmiyordu. Ada, Beyaz Çember'e gelince ilk Yeliz'le tanışmıştı ve şuan çok samimilerdi. Ayrıca Doruk diye biri daha vardı. Doruk'la da yakınlardı.

Alisa isyan edercesine elindeki yapboz parçasını masaya fırlatıp odadakilere döndü. "Hiçbirine olmuyor! Bu oyun bitmez ki."

Yağız gülerek Alisa'nın attığı parçayı eline aldı. "Şuan diğer eşini bulamıyor ama elbet bulacaktır. Tıpkı bizler gibi."

Alisa Yağız'a bakarken Ada lafa atıldı. "Yağız abim gene haklı!"

"Abim demene gerek yok Ada. Aramızda sadece 4 yaş var."

"Olsun. Sen benim abimsin."

Ada diğerlerinin konuşması bitince oflayarak "Soyadımı hiç sevmiyorum." Dedi.

Doruk başını yana eğdi. "İstersen sana soyadımı verebilirim. 'Ada Kopar' daha güzel."

"Saçmalama Doruk."

"Ciddiyim, biliyorsun."

Ada gözlerini devirip Enes'e döndü. "Enes, senin soyadın ne?"

"Alkan."