Kabullenmek/TAEKOOK

beden'ini unutan ruh👣

*hatırlatma~

taehyung harita ya doğru eğildi ve planı anlatmaya başladı...

***

(2 AY SONRA)

kaçırılmamın üstünden tam 2 ay geçti ve ben şuan da, sanki kendi evimdeymiş gibi, gayet normal birşekilde televizyon izliyorum. bu 2 ay içerisinde birçok şey oldu...

jimin, jin ve namjoon ile aram gayet iyi. bana gerçekten çok iyi davranıyorlar, sanki yalnızca 2 aydır birlikte değilde,
4,5 yıldır birlikteymişiz gibi hissediyorum.
garip ve akılalmaz birşekilde, sanki en başından beri buraya, onlarla olmaya aitmişim gibi hissediyorum.

ama taehyung... taehyung ile aramız pek iyi değil, hatta hiç iyi değil bille diye biliriz. aslında ilk bir ay boyunca aramız çok iyiydi. benimle konuşur, gülümser, yanına yaklaşmama izin verir, ona sarılmama, sokulmama hiç birşey demezdi. ona sarılırken kendimi güvende hissediyordum, rahatım, huzurluydum. sürekli beni mutlu etmeye, güldürmeye çalışırdı.

ama son bir aydır... bana sürekli soğuk ve mesafeli davranıyor. eskisi gibi yanıma gelip benimle konuşmuyor,
o güzel gülümsemesini benden saklıyor, ona sarılmama, yaklaşmama izin vermiyor. hatta en ufak bir dokunuşumda benden kaçacak delik arıyor.

tüm bunlar gerçekten bana çok kötü hissetiriyor... hangi seven, sevdiğinin ona bu şekilde davranmasını isterki. evet taehyung'u seviyorum. hemde deliler gibi, bu kadar kısa bir sürede beni nasıl kendine aşık etti hâlâ bilmiyorum, bildiğim tek birşey şey var, o da gerçekten taehyung'u sevdiğim.

sıkıntılı bir iç çekerek, yanımda duran kumandayı aldım ve kanalı değiştirdim. tam haber kanalın da durduğum da, beni yine alışık olduğum bir haber karşıladı.

(HABERLER)

Cinayet işlendikten tam 5 gün sonra, alt komşularının evdeki ağır kokudan dolayı şüphelenerek, polise şikayete bulunması üzerine, Junho ve junso çiftinin, ölü bedenleri evlerinin salonun da bulunmuştu.
çiftin Kayıp oğulları, hâlâ bulunamadı. tam 2 aydır kayıp olan, 24 yaşındaki gencin, nerede olduğu ve neden cinayeten sonra ortalıktan yok olduğu bilinmiyor.
ancak bu durum büyük şüphe ve ilgi topluyor. çiftin vahşice bir cinayete kurban gittiği gözler önünde.
cinayete ki tüm oklar, çiftin kaybolan oğlunu gösteriyor. gencin cinayetle bir alakası varmı?
kayıp gence neden ulaşılamıyor?
katil, çiftin kayıp oğlumu?
cinayetin gizemi hâlâ sürüyor...

her gün bunun gibi haberler gördüğüm için, bu duruma oldukça alıştım. insanlar benden şüpheleniyor, o ikisini benim öldürdüğümü düşünüyor.

şu da bir gerçek ki, artık polisler tarafından her yerde aranan biriyim, ama bundan dolayı taehyung'a öfkeli değilim, yada ona kin beslemiyorum, istesemde besleyemem zaten, insan sevdiğine kin beslermi hiç.

artık bir an olsun aklıma kaçmak gelmiyor, yada taehyung
o ikisini öldürdü diye, ondan nefret etmiyorum. tabiki böyle olması gerekirmiydi, ölmeleri gerekirmiydi bilmiyorum. ama bunu, kaderimin beni onlardan kurtarışı, taehyung'la bir araya gelmemizi sağlaması olarak görüyorum.

bellki de başından beri, olması gereken buydu ve o sadece bunu gerçekleştirdi. kulağa ne kadar çılgınca ve acımasızca gelsede, ben... ben taehyung'a minetarım. tüm bunlar olmasaydı, taehyung o gün o eve gelmeseydi... şuan hâlâ sırf annem kariyerinde daha da yükselsin diye, patronunun evimize gelip, beni taciz etmesine, bana dokunmasına izin veriyor olabilirdi. iğrençti bu, bir anne bunu nasıl yapardı.

babam beni dövüp, ertesi günün akşam yemeğine kadar odaya kilitleyip, saatlerce aç susuz bırakıyor olabilirdi. babalar bu kadar acımasız olurlarmıydı ki? nasıl bir babaydı bu?

ikisi birlikte, sırf konuşamadığım için beni aşalıyor
olabilirlerdi. hergün evde hapistim ben, benim dışarı çıkmama hiç izin vermezlerdi.
benim hiç bir okulum, arkadaşlarım olmadı.

eğitimim için, özel öğretmen tutuyorlardı ve o da gelip, bana ders anlatıyordu. bu yaşıma kadar hep böyle devam etti. onlar benim mutluluğumu elimden aldılar, yıllarca kapana kısılmış bir ruhtum ben. bedenini bir ķöşede unutmuş, bir ruh. taehyung beni bedenime ve ruhuma tekrar kavuşturdu.

ve tabiki jin, jimin ve namjoon'da iyiki varlar. bütün bu söylediklerimi onlarada anlatım, çünkü benim bu konuda hiç birşey dememem, onların çok tuhafına gitmişti ve bende bir kağıda yazarak, onlara anlatmıştım herşeyi, sonrasında ise, bu konu bir daha açılmamıştı.

hey! ben jeon jungkook, sadece ruhuyla yaşayan, bedenini bir köşede unutmuş çocuk. ancak bir gece... soğuk bir el tuttu elimi, yalnızca eli soğuktu onun, peki ya kalbi? kalbi sıcacıktı. ve o bu ruha hayat verdi, bedenini unutan ruh bir anda bedeniyle buluştu ve yeniden doğdu.

BÖLÜM SONU
ARKADAŞLAR 2 AY SONRASINA ATLADIM YOKSA DİĞER TÜRLÜ AŞIRI SAÇMA OLACAKTI ALIŞMA SÜRECİDİR FELAN DERKEN OYÜZDEN YANİ OY VERİP YORUM BIRAKIRSANIZ SEVİNİRİM😊
667 KELİME