Polen 24 yaşında kariyerinin zirvesinde oldukça tatlı bir mankendir. Sevgilisi tarafından dolandırılıp hapse attırılmak ise... Onun için rüya bile olamazken birden kendisini kodeste bulur!
Bakalım şeker kızımız karakterinin tam zıttı olan bölge...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
NEREDEN ÇIKTI BU KİM KARDASHİAN POPO 😤
"Komiserim yoksa siz!" Gözlerim far görmüş tavşan gibi açılmış, göğüs kafesim dehşet içerisinde inip kalkıyorken öylece kalakalmıştım. O gerçekten de... Hatırladığımı anlamış mıydı? Hadi ama düşüncesi bile berbat geliyor, ensemi gıdıklıyor ve göğsümü ağrıtıyordu!
Birden karşımdaki o iri bedeni büyüdü, büyüdü ve büyüdü! Gırtlağıma takılan sert hıçkırığı sesli bir şekilde dışarı çıkarttığımda nefesimi tuttum.
Yoksa o... Anlamıştı ve şimdi de bana...
Zihnimdeki Kenan Komiser iri bedeniyle beraber birden kafasını bana doğru çevirdi ve elini siyah gömleğinin düğmelerine attı. Ağzında tuttuğu kırmızı gülün sapıyla beraber bana doğru yaklaşıyorken tekrardan hıçkırdım.
Gülü sapından tutup ağzından çıkartarak kulağımın arkasına iliştirdiğinde omuzlarım titriyordu ve parmaklarım dizlerimin üzerindeydi o ise oturduğum sandalyenin etrafında volta atıyordu.
Kalbim pembe bir kalp şeklinde tişörtümden çıkıp geri kemiklerimin arasına giriyorken sırtımı ritmik şekilde kıpırdatarak kalbimin atışlarıyla öne geriye hareket ediyordum.
"Hangi duvardan başlamamı istersin Vitrin Süsü?" Birden kulağımın yanında bulduğum dudaklarıyla irkilerek yana çekildim.
"Ne!"
Dudaklarında sinsi bir tebessüm oluştu. Arkamda yavaşça doğrularak elini önümdeki masaya yasladığında göğsü sırtıma değiyordu. "Yoksa, seni şu prizin oraya mı takmamı istersin?" Suratım iyice kırmızıdan mora çaldığında alnımda biriken terler şakaklarıma doğru akıyordu.
"Komiserim, siz nasıl böyle şeyler söylersiniz?"
Kahkahalar atarak doğruldu ve yerine geçerken söylendi. "Kenan'a ne oldu? O gün pek bir cüretkârdın Vitrin Süsü? Ne oldu şimdi sana böyle he? Korkmuş gibisin..."
Karşımda gerinerek oturduğunda içime içime mırıldandım. "Korkarım tabi ben..." Parmaklarım dizlerimin üzerindeyken suratım hafifçe aşağı doğru eğikti. "Ben..." Sesim iyice kısıldı "Çünkü ben... Şey ben daha önce hiç..." Elimi saçlarımın arasına atarak onları kulağımın arkasına iliştirmeye çalıştım. "Hiç şey... Yani ben ba-" Masanın üzerindeki desenleri izliyordum. "Ba- baki"
Kafamı kaldırarak son kalan gücümle haykırdım. "Ben bakireyim!"
Gördüğüm gözler birden irileşti ve Kenan Komiser anında sırtını dikleştirerek karşımda baston yutmuş gibi kaldı. Aralık kalan ağzını son söylediğim sözlerle öyle bir kapatmıştı ki tenis topu yutmuştu sanki.
