Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
♡
Aldığım tatsız hediye ile yüzümü buruşturup bunu sonraya hep sonraya ertelemeyi bir an olsun diledim ama babam bu konuda ısrarcıydı.
"Sana son kez soruyorum kızım-"
"Baba!anlamıyormusun?bilmiyorum diyorum benimle ne alakası olduğunu bende bilmiyorum diyorum neden anlamıyorsun?"
derken bile ona laf çarptığım için bu karşılığı aldığımı adım gibi biliyordum.
O adam bunun bedelini ödemeliydi.
Babam sinirle yattığı yataktan doğrularak bana çıkıştı.
"O pisliğin ne derecede tehlikeli olduğunu bilmiyorsun Sare!sadece seni korumak istiyorum..."dedi.
Son sözlerinde annemi koruyamamanın acısı vardı.
Dolan gözlerim bana acı verirken ben güçlü durmaya devam etmek istiyordum sadece.
Ortamda yeniden ölüm sessizliği hakim iken ben buna dayanamayıp, babamı pansuman etmek için çoktan ayaklanmıştım.
Odamı hergün bir abla temizliyor olsa da dağınık eczane dolabım, bu düzene dahil değildi anlaşılan.
Dolap karma karışık idi.
Dolaptan zorlukla bulduğum bir kaç malzemeyle babamın yanına tekrar vardım.
Babam,yatakta oturmuş odaya bir an da doluşan korumalara sinirlenmiş bir şekilde emir yağdırıyor bir yandan da bana,anneme endişe ile bakamayan gözleri ile endişeyle bakıyordu.
Yanına varıp kaşındaki ve yüzünün çeşitli yerlerindeki hafif ama acıtıcı yaraları temizliyor bir yandan da bunun tekrarlanmamasını umuyordum.
Aksi halde o adamın kim olduğunu umursamaz onu ininde öldürürdüm.
Fakat bu şimdi de ona haddini bildirmeyeceğim anlamına gelmiyordu.
Babam canı yansa da pek ses çıkarmıyordu.
1 saat sonra
Akşam çoktan olmuş ve ben şimdi sakince akşam yemeğine iniyordum.
Yarın doğum günümdü ve babam o halde tüm hazırlığı tamamlamış hemde davete o caniyi çağırmak durumunda olduğunu bana söylemiş ardında delirmiş bir beni bırakarak diğer işlerine yoğunlaşmıştı.
O şerefsiz şahsiyetin burada işi ne idi?
Yüzsüz falan mıydı acaba?
Kafamı düşüncelerden uzaklaştırmak adına iki yana hızla sallarken çoktan sadece babamın,ah pardon 'cici' annem davet elbisesini paristen henüz seçmiş olmalı ki bugün eve gelmişti.
