10. Bölüm

3.1K 184 60
                                    

Bir seçim yapmak zorunda kalmıştım ve annemi seçmiştim. Beni sevmeyen anneme karşı sevdiğim adam.

Annem bencil bir kadındı. Özür dilerim Ata çakır beyoğlu. Senden yine vazgeçiyorum.

"Benim olmadığıma nasıl bu kadar emin oldun?" Bunu söylediğim zaman kalbim çok hızlı atmaya başlamıştı. Tedirgindim...

Yanlış anlama,
Diyeceğim şeyler için bana kırılma. Ben seni sevdiğim kız sandığım için bu eve getirdim. Bana onu hatırlatığın için sana iyi davrandım.

"Vay be! Ne kızmış" dedim.
Kaşlarını çattı. Sinirlenmişti.

Ben onu dört yıldır arıyorum ve ararken bir çok kez yanıldım.
Bir çok kadını ona benzettim. Lanet olsun ki hepsinde yanıldım. O benim üzgün olmama dayanamazdı. Sabahtan beri suratım asıktı ve bu senin hiç umrunda olmadı. Son dakikada iyi misin diye sorman acı verdi.

Kalbimdeki ağrı neydi? Demek dört yıldır beni arıyordu. Ben onun beni unutacağını düşünmüştüm.

Niye yüzün düştü?

"Haline üzüldüm."diye cevap verdim ama içim hiç rahat değildi. Kendimi bir aptal gibi hissediyordum.

Kusura bakma seni sevdiğim kız sandım.

"Önemli değil. Onunla nerden tanıştınız? onu çok mu seviyorsun?" Diye sordum. Ne yapayım merak etmiştim.

Bana üzgün bir şekilde baktı.

Sana adını bile bilmiyorum dersem bana ne dersin?

"Mecnun derim"

Beni anlıyordu. Onu gerçekten çok seviyorum ve şuan yanımda olması için her şeyimi verirdim.

Onunla konuşmayı özledim. Dört yıldır yok ve ben tükenmek üzereyim.

"Güzel sevmişsin." Dedim kuru bir sesle.

Artık evine gidebilirsin. Defterini de istemiyorum. Cinayetti itiraf ettiğim yeri koparıp yırtacağım.

Beni göndermekte kararlı duruyordu. Ben gitmek istemiyordum. Onu bulmuşken kaybetmek istemiyordum. Bir karar vermem gerekiyordu. İkimiz için...

Kafamı bilgisiyara çevirince ekrana bir bildirim geldiğini gördüm. Aslında bir sürü geliyordu ama bu ölmek isteyen bir insandan gelmişti merak ettiğim için açıp okudum.

Adı: Levent
Soyadı: şam
Yaşı:70
Sevdiği şeyler: kitap okumak
Sevmediği şeyler: kalabalık
Hayalleri: eşine kavuşmak
Derdi: gençken hayat dolu biriydim ama şimdi geriye baktığım zaman benden geriye sadece nankör evlatlarım var. Azrailin canımı almasını daha fazla beklemek istemiyorum. Kimseye yük olmak istemediğim için ölmek istiyorum.

Yazılan yazıyı üzgün bir şekilde okudum. Ata çakır beyoğlu elinde bir şişe hapla yanıma geldi.

"O ne?"

Bu bizim ürettiğimiz bir ilaç bunu içen biri beş dakika içinde ölür.

"Bunu yaşlı amcaya mı vereceksin?" Diye sordum tedirgin bir şekilde.
Başını olumlu anlamda salladı.

"Şey çocuklarını bulsak belkide ölmekten vazgeçer. Kim bilir belkide torunları bile vardır."

Umursamaz bir şekilde omzunu silkti. Yaşlı amca üç gün içinde ölmek istiyordu. Vasiyettini bile hazırlamıştı. Bütün dosyası ekranda duruyordu.

sağır kuklaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin