17. BÖLÜM || AFFET

129 8 4
                                    

Oy verir misiniz, iyi okumalar 🌊🌊
___________________________________________

" Bir okyanustu o gözlerin,"
" Boğulmayı dilediğim."

" Bir topraktı o saçların,"
" Koklamayı diledim."

" Bir kafesti kalbin,"
" Beni hapset istedim."

" Bir bıçaktı sözlerin,"
" Beni kesmemesini diledim."

" Bir güneşti gözlerin,"
" Bana doğmasını diledim."

" Bir hayattın, "
" Kaybolmayı diledim. "

ECEL KORKMAZ
(Z.Y.)
...

Defteri kapatıp çekmeceye koydum. Şiir defterime ara sıra şiir yazardım. Ancak ev yerine askeriyede ki odam da saklardım. Sadece bu bir haftada yanımda duruyordu.

Mutfaktan sesler geliyordu. Aycan sabahın köründe kalkıp her zamanki gibi kahvaltı hazırlıyordu. Ben ise son zamanlarda geç kalkıyordum. Çünkü bu aile olayı kafamı karıştırdığı için tüm gün neredeyse evraklar ile ilgileniyordum. Ki bunda albayın bana verdiği 1 haftalık iznin de katkısı vardı.

Dolaptan üniformamı ve beremi alıp giydim. Son kontrolleri de yapıp ayağa kalktım

Yavaş yavaş mutfağa doğru ilerledim. Mutfağa girdiğim de Aycan omlet yapıyordu.

" Günaydın," dedim. Bana döndü.

" Günaydın kanka," dedi.

" Ben çıkıyorum. Askeriyeye geçeceğim," dedim. Bu 1 hafta da sürekli düşünüp, uyumuştum.

" Neden," dedi. Sanki bilmiyor.

Ona delici bakışlarımı attıktan sonra el salladım. Kapının önünde ki çantamı alıp yere eğildim. Postallarımı giydim. Doğruldum ve evden dışarı çıktım.

Motoruma bindim. Kulaklıklarımı taktım. Ardından sadece gözüm görülecek şekilde maskemi taktım. Kaskımı da taktığım da tamam. Telefonumdan MÜSLÜM GÜRSES- AFFET  açtım. Telefonu çantaya attım ve motorun gazını kökledim.

5-6 dakika sonra

Motordan indim. Kaskımı çıkartıp saçlarımı düzelttim. Karargah içine girdiğim de hızlıca albay odasına doğru yürüdüm. Dün gece beni aramış ve sabah erkenden gelmemi söylemişti.

Odanın önüne geldiğim de albay postası içeri girdi. Bir süre sonra çıktı.

"Girin komutanım," dedi. Beklemeden girdim.

Kapıyı ardımdan kapatıp hemen selam durdum.

"ECEL KORKMAZ ANTALYA emredin komutanım," dedim.

"Rahat. Direk konuya girmek istiyorum. İki pöh dağda esir. Ve bende KÂBUSU istiyorum. 20 dakika sonra helikopter kalkacak," dedi. Demek tekrar tek tabanca çalışacaktım. Kafamı salladım ve çıkmak için sorar gözlerle ona baktım. Kafasını evet anlamında saklarken arkamı dönüp dışarı çıktım.

Hızlı adımlarla askeriye odama girdim. Dolabımı açıp içinden tek tabanca çalıştığım zamanlar da giydiğim kıyafetleri aldım. Hızlıca giyindim.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jun 03, 2024 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

KOD ADI : KABUSHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin