6

974 133 9
                                    

Third person pov

" මදැයි යකෝ දැන් ඔය පිප්පුවා, ආපු වෙලේ ඉදන් නයා වගේ පුප්පනවා ඉවරයක් නෑ "

දවස් දෙකක් තේජාන්ලගෙ ගෙදර ඉඳලා තුවාල ටික යන්තම් හොද කරගන්න පුළුවන් වුන නිසා නිර්වාන් ආපහු ගෙදර ආවා. හැබැයි දැන් ආවට වඩා හොදයි එහෙටම වෙලා හිටියා නම් කියලා පොරට හිතිලා තියෙන්නෙ. නිර්වාන් ගෙදර ආපු වෙලේ ඉදන් සිහිනගේ වැඩේ එයා වටේ කැරකි කැරකි පුප්පන එක ඒ අතර ඒයගේ තුවාල වලටත් අලුතින් බෙහෙත් දාන්න අමතක කරෙත් නෑ. මේ දැනුත් සිහින ඉන්නේ නිර්වාන්ගෙ අතේ ප්ලස්ට එකක් අලවන ගමන්.

" හරි ඉතින් එදා කෑ ගැහුව එකට සොරි දැන් ඒකටනෙ මේ පුප්පන්නේ "

සිහිනගෙන් කිසිම ප්‍රතිචාරයක් නැති තැන නිර්වාන් ඇයෙම කතා කලා,

" එදා හොස්පිට්ල් එකේදී හෑමොම ඉස්සරහ කෑගහපු එක වැරදි තමයි ඒ වුණාට උඹනේ කට අවුස්ස ගත්තේ ඕන්නැති කතා කියලා "

" මං මොකද්ද කීව ඕන්නැති කතාව? "

මෙච්චර වෙලා නිර්වාන්ට රව රව ඉඳලා සිහින කතා කරේ මොකද්ද එයා කීව ඕන්නැති කතාව කියලා දැන ගන්න. සිහිනට එදා නිර්වාන් කෑ ගහපු විදියට දුක හිතුන තමයි හැබැයි එයා මේ තරහ අරන් ඉන්නෙ නම් ඒ නිසා නෙවෙයි, නිර්වාන් කියන්නෙ කැම්පස් එක ඇතුළෙ හොද නමක් දිනම් ඉන්න කෙනෙක් කොච්චර අරගල කලා උනත් එයා එයගේ ඇකැඩමික් වැඩත් ඒ විදියටම කරන නිසා ලෙක්චරල්ස්ලා අතර පවා එයාට හොද නමක් තිබුනා. ඉතින් එහෙම එකේ අනවශ්‍ය ප්‍රශ්නෙක පැටලිලා සතියක් පංති තහනම් කර ගත්ත එක? ඒක හොද වැඩක්ද

" ඇයි කීවේ මට මං ගැන බලා ගන්න පුළුවන් අනවශ්‍ය ඒවට අත දන්න එපා යැයි යැයි යැයි  " නිර්වාන් කට ඇද කර කර කියද්දි සිහින නිර්වාන්ගේ අතට ගැහුවේ තුවාලේ උඩටම ඒම් කරලා

" ආආයි හු&#& රිදුනා"

" රිදෙන්න තමා ගැහුවේ, සෙල්ලමක්ද කියන්නකො අයියේ ඔයාට නැන්දා එහෙම දැන් ගත්තොත් ? ඔයා මොකටද එතනට ඇවිත් පැටලුනේ ඔයා ඒ ගහපු විදියට නරක තැනකට එහෙම වැදුණා නම් ඒ ළමයට මොනා හරි වුනා නම් අතේ පයේ හයිය පෙන්නලා හැම ප්‍රශ්නෙම විසදන්න බෑ. දෙයක් උනා ඒක ඉවරයි රන්ඩුවල පැටලෙන්න අකමැති නිසා මං කටවහන් හිටියට මට පුළුවන් මං ගැන බාලා ගන්න "

ඩැන්ඩිලයන් 💮 (Dandelion) Where stories live. Discover now