ඩැන්ඩිලයන් 💮 (Dandelion)

21.

Sihina's POV

" ඕකට ඉතින් ඔච්චර කේන්තී ගන්න ඕනිද? ඌට වැඩක් නෑනේ ඔයාගේ මූණ බලන් ඉන්න ක්ලාස් එන්න. "

" ඒ ළමයා ඇවිත් තියෙන්නෙ මගේ මූණ බලන්න නෙවෙයි හරිද, එයාගේ නංගිට පාඩම් කියලා දෙන්න ඕනි නිසාලු ආවේ "

" ඕකට නංගියෙක් ඇත්තෙත් නෑ "

ඔව් ඉතින් මෙයා දන්නවනේ මෙයාලගේ ඉස්කෝලේ ඔක්කෝගෙම උප්පැන්නේ ඉදන් විස්තර. මට නම් ඕන්නෑ කතා කරන්නවත්. මගේ එකොළහ වසර ක්ලාස් එකට ඊයෙ අලුතින් ආපු ළමයෙක් හිටි හැටියේ අයින් වෙලා නිසා හොයලා බැලුවමයි දැන ගත්තේ මේ මෝඩයා ඒ ළමයට තර්ජනේ කරලා අයින් වෙන්න කියලා. ඒ ළමයට කෝල් කරලා බැලුවම තමයි විස්තරේ කීවේ.මම කොච්චර අමාරුවෙන්ද ළමයි දහතුනක් හදා ගත්තේ ,

" අනික නංගියෙක් ඉන්නව නම් නංගිව එපැයි ක්ලාස් එකට දාන්න ඌ ඇවිත් හරියනවද? "

" එව්වා මං දන්නෑ, එක්කෝ ඔයා මට තව ළමයෙක් ගෙනත් දෙන්න නැත්තම් මගේ පාඩුව පියවන්න "

" එකට දෙන්නෙක් හදලා දෙන්නම්කෝ දැන් බොරුවට මූණ එල්ලන් ඉන්න එපා අරුන් ටික එනවත් ඇති "

" අනේ මේහ් ඔයා ළමයි හදද්දී ඉතින් මගේ කාලේ ගිහින් තියෙයි "

" එහෙම නෑ ඔයාගෙත් හොද කාලෙදී තමා හදන්නේ."

පෙනේද කීව කතාව. ළඟදි ඉදන් ඕනවට වැඩී හොදටම. දෙන්න තියෙන්නෙ ඔලුව හිල් වෙන්න එකක් කරන වැඩ වලට, ඉන්නේ ස්ටේශන් එකේ නිසා මං ඉවසන් ඉන්නේ නැත්තම් දන්නවා මං කරන වැඩේ. හිනාවෙන හැටි විතරක් මෝඩයා.

අපි මේ ගාල්ලේ යන්න හදන්නේ ශෙනාල්ගෙ යාලුවො එක්ක. උදේම එයා මාවත් එක්කන් කොටුව ස්ටේශන් එකට ආවේ 6.45 ට්‍රේන් එක ගන්න. අපි නම් හය වෙනකොට මෙතන ශේනාල්ගේ යලුවෝ ටික තාම නෑ. මම නම් හිටියේ එන්නෙත් නැතුව ඉන්න කරලා තියන ඕන්නැති වැඩේ නිසා ඒත් ඉතින් මාව බලෙන්ම ඇදන් ආවානෙ. මේ ආවට මට හුරු නෑ ඒ ඔක්කොම ශෙනාල්ගේ යලුවොනේ මං නිකම් පිටස්තරයි වගේ හිතෙනවා.

" අනේ සිහින අයියේ, ඔයා ආවා නේද එහෙනම් ? මට සහිරු කීවා ඔයත් එනවා කියලා මං නම් ඒ නිසාමයි ආවේ නැත්තම් මේ හෝතබු රැල එක්ක කවුද අනේ ට්‍රිප් යන්නේ "