ඩැන්ඩිලයන් 💮 (Dandelion)

7.

ඉර බහින හවසක මුහුදු වෙරලක් කියන්නෙම ප්‍රශ්න කන්දක් ඔලුවෙ තියන් එන මිනිසුන්ට එක මොහොතකට හරි සැනසීමක් දෙන්න පුළුවන් මැජික් එකක් වගේ, පොඩි කාලෙ ඉඳලා අම්මා අප්පච්චි ලොකූ මැද්දෙ හැදුන මට මෙහෙමයි කියන්න තරම් ප්‍රශ්නෙ ඇවිත් නෑ මං හරි නිදහසේ ජිවත් වුන කෙනෙක් ඒත් දැන් තත්වේ ඊට ගොඩක් වෙනස් වචන කරන්න බැරි හැගීම් ගොඩක් නිසා මගෙ හිත බර වෙලා, ඉතින් ටිකක් හිත නිදහස් කර ගන්න කියලා බීච් එකට ආවත් වෙනදට අහසම පාට කරන් බැහැල යන ඉර වෙනුවට අද තිබුනේ අලු පාට වැහි වළාවක් , මං වැස්සට ආසයි ඒත් මේ වෙලාවෙ අකීකරු විදියට රැලි ගහන මුහුදුයි මේ වැහි වලාකුළු එකතු වෙලා හැදිලා තියන වටපිටාව මගෙ හිත නිදහස් කරනවා වෙනුවට හිතට තවත් බරක් එකතු කරනවා වගේ මට දැනුනේ. අපරාදෙ ක්ලස් කට් කරලා ආවේ.

" තොට දැන් සැපද , ආවා මෙතන එක් කොන් ප්‍රේම වන්තයා ඉර බහිනවා බලං මනෝ ගහන්න, තොගෙයි මගෙයි වාසනාව ලියවිලා තියන හැටියට ඉර වුනත් අපිට සාධාරණයක් කරයි කියලා නොහිතා ඉන්න තිබ්බා , කුඩයක් ගෙනාවෙත් නෑ බල්ලෝ උදේ අම්මා අච්චර කීවා කුඩේ අරන් පලයන් කියලා, අපේ අම්මට දිවැස් තියනවද කොහෙද නැත්තම් කොහොමද කියන්නෙ හවස වහී කියලා උදේ අච්චර ලස්සනට ඉර බැබලි බැබලි තියෙද්දි, ආ මේකවත් කාපම් දැන් උදේ නිව්ස් බලලා හවස වහිනවා කියන දවසක ආපහු එමු "

ටිං බෙලෙක්කයක් කියලා හිතුවද අපෝ නෑ මේ මගේ පැත්තට වඩේ මල්ලක් දික් කරන් ඉන්නේ මගේ ප්‍රාණ සම මිතුරා සහිරු , මගෙ දුකට සැපට හැම රෙද්දටම ඉන්නේ මූ තමයි ඉතින්. අදත් ක්ලස් කට් කරලා බීච් යමු කීවම පැනගෙන ආවෙ දැන් බොරුවට විලාප තිබ්බට.

සහිරුවා දික් කරන් හිටපු වඩේ මල්ලෙන් එකක් අරන් කටේ දාගෙන මං ආයෙත් ඈත මුහුද දිහා බලා ගත්තා. වැහි කලු කරාට දැන්ම වහින එකක් නැතිවෙයි තව ටිකක් ඉදලම යනවා. අද සෙනසුරාදානෙ සිහින අද දවසම ගෙදර අම්මට නම් හවස් වෙනකල් ක්ලස් එතකොට ලොකූ? ලොකුත් ගෙදර ඇති සිහින තනියම නිසා, ඉස්සර නම් වීකෙන්ඩ් වල මිනිහව ආසාවට වත් දකින්න නෑ ඒත් දැන් ලගදි ඉදන් ලොකූ ගෙදර ඉන්නවා සිහිනට පාඩම් කියලා දෙන්න. අයියා සිහිනට කෙසේ වෙතත් සිහින අයියට උගන්නනවා වගේ තමයි හැබැයි පිටට නම් පේන්නේ මොකද එයා තමයි වැඩිපුර කියවන්නේ ලොකූ ඉතින් කම්මුලකට අත තියන් බලන් ඉන්නවා, එයා කතුර වගේ කට උල් කර කර කියවන හැටි මතක් වෙලා මට ලාවට හිනාවක් ගියා.