TESÂDÜF'ÜM

BÖLÜM 1

Merhaba!!

İlk kurguma hoşgeldiniz!
Duydum ki benim papatyalarım tesadüfle gerçekleşen aşkları seviyolar bende yazayım dedim.Lütfen hemen bir yıldıza bassakk!!?

İyi okumalarrrr✨

°°

İstemiyordum.Böyle birşeyin olmasını,gerçekleşmesini istemiyordum.Ben bir hasta değildim ama onlar bunu anlamak istemiyolar.Gerçek hastalar dışarıdalar.
Onların tedavi alması gerekiyor.Fakat biz onlar yüzünden hasta ilan ediliyoruz.Zihnim bulanık,aklım karışık,yeni hayatımın ilk duygusu karmakarışık...

    ~~

Yine aynı şeylerden başlayacağım.Babamla hala bir yabancı misali konuşuyoruz.Asla bana kızım demiyor.Ama kardeşimle hep ilgilenir.Hayır hayır.Bu durumu yanlış anlama!Kıskanmıyorum,akisine kardeşim adına çok seviniyorum.O benim gibi sevgisiz büyür diye çok korkuyordum ama aksine o sanki benim sevgi hakkımıda kullanıyordu.

Olsunn.Benim yerimede kullansın.Bu kadar ilgiye,sevgiye,paraya,şana ve şöhrete asla şımarmadı Mustafa.Mustafa kardeşim sana bahsetmiştim günlük.Sarı,pasparlak saçları masmavi gözleri tıpkı babamı andırıyordu.Babam.Aslında baba çünkü o beni hiç kızı olarak gördüğünü sanmıyorum.Bu yaşıma kadar sevgi göstermedi.Yada şımarmamı istemedi bilmiyorum.

Kandırma kendinii.Kandırma.

Kendimi kandırmak istiyorum.Babam bana asla kızıymışım gibi bakmadı.Ama olsun ben kendimin herşeyiyim günlük...

°°

Yağmur yağıyor ve üstü kapalı olan bir bankta ben oturmuşum.Üşümüyorum.Seviyorum çünkü bu havayı.Bulutlar.Söyleyin bana yağdırdığınız  bu su damlacıkları insanları neden korkutuyor?Onlarda duş alıyorlar ve bedenleri sırılsıklam olmuyor mu?Senin dünya yüzüne bıraktığın damlacıkların neresinden korkuyolar?Yoksa yağdırdığın damlalar insanların bedeninden bir ter misali akıp giderse içlerindeki sevaplar mı azalır?

Aksine.Günahlar.Tüm insanların kusurlu yanları günahlar.Amel defterinin korkunç şeylerle dolu olduğu bölüm.Diğer dünyayı düşünmeyen insanların fütursuzca yaptığı davranışlar.

Hissediyorum.O yağmur damlacıkları bedenimden kaydığında sanki günahlarımda o su damlacıkları ile birlikte yerle buluşup buhar oluyor.Bu yüzden seviyorum yağmurları insanların korku ile kaçmalarını izlemek çok zevkliydi.

Telefonumu kapatmıştım.Yanımda sadece kitap yazdığım kalın defter,su şişesi,çantam ve üstüme çıkmadan önce aldığım hırkam vardı.Bu sabah saat 6'da uyanmış erkenden dışarı çıkıp  sahil kenarında kitabımı yazıyordum.Evet bir kitap yazıyordum.Fakat bunu kimse ile paylaşmıyor,çekiniyordum.

Bugün son kez bakıyorum Samsun'a.Son kez sahilinde oturup kitabımı yazıyorum,son kez havasını soluyorum.Hayır ölmüyorum.
Gidiyorum.Samsun'dan İstanbul'a.Kolay değil ki doğup büyüdüğün yeri terk etmek.Çalışmak için gidiyorum aslında İstanbula.Babamın ne kadar parası,şanı olsa dahi istemiyorum.Bana kızım demeyen bir adamın daha parasını yemeyip,kendi paramı kazanacağım.

Zaten mimarlık okuyorum.Okul kaydımı İstanbul'da güzel bir üniversiteye kaydeder ayrıyeten de sataj yapardım.Hem işimi erkenden öğrenir hemde paramı kazanırdım.

Ve bu yalan dünyadan kurtulursun!!

Ama oradaykende kesinlikle piskoloğa gideceğim.Burada 2-3 aylık bir seans görmüştüm.Kendimi o kadar iyi hissediyordum ki hem öfkemi kontrol ediyor hemde içimdeki o sesi susturuyordum.