TESÂDÜF'ÜM

BÖLÜM 6

Bazen bir mesaj ile kalbiniz yüreğinizde atar.Heyecanlanırsınız,mutlu olur,sevinirsiniz.

Ya ben.Ben neden bu mesaja sevinemiyorum.Neden mutlu olup heyecanlanamıyorum.

Furkan ile yemek yerken babamdan gelen mesaj ile yediğim lokma boğazımda düğümlenmişti.Ne çiğneyebiliyırdum ne de yutabiliyor.Furkan bişey olduğunu anlamış gibi "Bişey mi oldu?"diye sorduğunda dahi cevap verememiştim.

Babam bu zamana kadar asla bana yazmaz,aramazdı.Bırakın telefon yoluyla konuşmayı,aynı evdeyiz yüz yüze bile gelmiyoruz.Endişem bu açıdan normaldi.
Furkan kalan tek lokmasınıda bitirerek yanıma geldi.

"Nefes.İyi misin?"sesi cidden benim için endişelenmişe benziyordu."Bir saniye."endişelenmeyin istemediğim için cevap verip telefonumu elime aldım.'Yeni bir mesajınız var' yazan kısma tıklayarak açılmasını bekledim.

Kalbim güm,güm,güm atıyordu.Ne yazdığını çok merak ediyordum.Bunca zamana kadar asla konuşmadık şimdi neden yazdı ki.

Baba:O adamla görüşürsen seni bitiririm!(1:23)

Hangi adamdan bahsediyordu.Ne kadar yazmak istemese de merakıma yenik düşerek ona cevap yazdım.

Ben:Hangi adam?(1:25)

Baba:Akşam o sürtük arkadaşının yanında gelecek olan.(1:25)

Ben:İlk olarak arkadaşıma sürtük diyemezsin.Son olarak ise kimin geleceğinden haberim yok.(1:26)

Baba:Büyümüşte babasına baş kaldırıyor.Ben sana dedim o oruspu çocuğuyla görüşürsen senide onuda bitirrim.(1:26)

Dediklerinden zerre birşey anlamamıştım.Eflin bu akşam geleceğini nereden öğrendi acaba?Daha doğrusu Efli'nin yanında gelecek olan kimdi.
Furkan koluma dokunduğunda onu unuttuğumu fark ettim.

"Kim yazmış?"ona babamı tek tük anlatmıştım yemek yerken."Babam yazmış."anında kaşları çatıldı."Ne istiyormuş peki?" işte bunu bende bilmiyordum.Mola saatinin bitmesine az kalmıştı.Şirkete gidene kadar falan anca yetişirdim.

"Furkan mola zamanında gelmiştim ben sonra tekrar konuşuruz.Yarına kadar sen bana çözümler bul bakalım.Piskolokluğun hakkını ver."dediğimde oda bende gülmüştük.

Furkan beni dışarıya kadar gitmeme eşlik etmişti.Arkama dönüp ona sarıldığında oda gülümseyerek bana sarıldı."Hadi gel seni burakayım."dediği şeyle hemen itiraz ettim.Ama nafile.Furkan inatçı bir adamdı.Benim dediklerimi umursamadan benide kendisinide lüks arabasına sürükledi.

Kapımı açıp benide bindirdi.Yolda babam ile birkaç bilgi daha vermemi istedi.Ona kısaca babamın nasıl biri olduğunu,huylarını,pisliklerini falan kısaca anlatmıştım.Konuşmamız bittiğinde ise "Şarkı açsam sorun olur mu senin için?"diye sorduğumda sorun olmayacağını söyledi.

Hemen telefonumu arabanın bluetooth özelliğinden yararlanarak şarkı açtım.
Şarkıyı bir sanatçı birde ben söylüyordum.
Camlarıda açıp son ses şarkı dinleyerek ilerliyorduk.Furkan ise bu halime gülüyor hatta kahkaha atıyordu.

Yalakanım,bebeğim!
Senin için dağları deleyim.
Söyle hemen nereye geleyim.
Hep kendimden vereyim.

Yalakanım,bebeğim!
Vapurdan ineyim,dolmuşa bineyim
Yeter ki seni bir göreyim.
Yalakanım bebeğim!

Kalben/Yalakanım bebeğim

Bir süre sonra holdingin önünde durduk.Arabadan inmeden önce Furkan'a teşekkür ederek indim.Arabadan inip holdinge girdim.Asansörü kullanıp odaya geçtim.Barış Bey camınönünde durmuş dışarıyı seyrediyordu."7 dakika 49 saniye"dediğinde anlamaz gözlerle camda bulunan yansımasına baktım."Anlamadım?"Barış Bey yavaş yavaş önüne dönerek "Mola saatin biteli 7 dakika 49 saniye oldu.Neredeydin ve neden gecikti?"dedikleri ile şok geçirmiş bir şekilde karşımdaki adama baktım.