TESÂDÜF'ÜM

19

"Ne?" Karşımda duran iki adamda bana anlamaz bakışlar atıyordu.Aslında o bakışlarda ufak tefek bir şaşkınlıkta vardı.Burak başını yere eğip bir süre düşünüp tekrar bana baktı.

"Ben...Ela'ya...Aşık mıyımdır?"

"Evet!!"hiç düşünmeden cırladığımda yüzünü buruşturup kulaklarını kapadı."Yav kızım sen ne diye seviniyorsun benim sevinmem gerekmiyor mu?Alla alla ya!" Ona tamda şöyle baktım.'Yazıklar olsun emzirdiğim süre!'

Tekrar yerime oturup poşetten en sevdiğim cipsi çıkartıp yemeye başladım.Bir yandan ise Burak'a ciddi anlamda Ela'ya aşık olduğunu ikna etmeye çalışıyordum.

"Lan amına koyayim neyini anlamıyon?"Barış artık sinirli ve baskın sesi ile konuştu."Kızla öpüşmediniz mi?Öptüğünde bir şeyler hissetmedin mi siktiğimin çocuğu!" Burak'ın her saniye "Ben Ela'ya aşık mıymışım?" Sorusuna sıkıldığını belli ediyordu.

"Öpüştük,öpüşmesinede...Ya o bir anlık havaya kapılarak yaptıysa?" Kaşlarımı çatıp derin bir nefes aldım ve Burak'a koltuğun izin verdiğince dönüp bıkmış bir ifade ile konuştum.

"Şimdi son kez anlatıyorum iyi dinle."
Kafasını onaylayıp bana doğru döndü.Ben dizimin birisini kırıp onun ayağına attım ve daha rahat bir pozisyona geçtim.

"Ela tek takılmalık bir kız değil.Yok o anın havasından yok o anki arzudan bunu yapmış olmaz,olamaz.Bunu istemese ve bir anlık olduğunu düşünse,daha sonra senin kırılmaman için seninkr öpüşmez.Demekki o da bunu istemiş arzulamış.Hiçbir insan bir insanı öpüp daha sonra birşey olmamış yaşanmamış gibi davranmaz.Buna Ela dahil.Çünkü durduğu yerde gülmesi,eli kalbinde gözleri kapalı düşünmesi,dudağını ısırıp her saniye yalamaya çalışması...Bunlar normal değil anlayabiliyorum dimi Burak? Benden duymuş olma ama sende Ela'da birbirinize aşıksınız.Hem bu aşkınızı bir öpüşmeye bağlamanızda saçma bir kere."

Uzun uzun anlattıklarımdan sonra derin bir nefes aldım ve başımı Barış'a çevirdim.Zaten o kaşlarını çatıyorken ayağıma dolanmıştı bakışları.

Hayır ayağına değil!Aptal, Burak'ın ayağına dizini kırıp atmasına sinirli!Ahmak kıskanıyor işte!

Ona dikkatle bakmamı anlamış gibi çatık bakışlarını bana çevirdi.Gözlerime sert bakıyordu ama bir o kadarda duygusuz.

"Neden saçma olsun?"

"Neden olmasın?"

Sorduğu soruyu hemen durmadan cevap vermem kaşlarını çatmasına sebebiyet verdi.Sanırsamda dediklerimi anlamamıştı.

"Bak şimdi,bir erkek bir kızı öpüyorsa ve kızda buna karşılık veriyorsa hemen aşk kavramı konmaz."

"Neden olmasın?"kaşlarının çatılma işleri çok az,belki uffacık bir süre dudaklarının kıvrılmasına ve alayala dudaklarım bakmasına sebebiyet verdi.Kulaklarıma kadar kızarmamı umursamadan sert bir şekilde bakışmayı sürdürdüm.

"Belki erkek aşk sanıyorken o kız bunu bir anlık gavletle yaptı?"

"Bir anlık gaflete düşecek kadar mı adama abayı yakmış?"

"Ya da pişmandır bu yaptığından?"

"Pişman olsaydı o adamın karşısına geçip pişkin pişkin oturmazdı."

"Belki unutmak isteyip,hata olduğunu düşünüyorsa?"

"Önce hatırlatır sonra hatanın güzelliklerinin farkına vardırır."

"Çok deneyimleyip ustaca konuşuyorsunuz?"

"Çok değil az."

"Bakın bir anlık gafletle yapıp unutmuşsunuz ve hatırlamak istemiyorsunuz."