RUTHLESS: THE DARK SCHEME (COMPLETED)

CHAPTER 6

"But you can still choose to be good rather than doing this kind of immoral things! Gab, you can still change and stop doing this! You're not aware of the consequences! You're putting yourself in trouble. Kaya mo namang i-handle yung sarili mo. Pero bakit kailangan mo pang gawin 'to?"

"Pwede ba tumahimik ka na? At wala ka ng magagawa!" He raised his voice. "oh baka sinasabi mo lang yan at yan ang paraan mo para palambutin ako. Pwes, hindi. Ang dami na nagsabi sa akin ng ganyan pero hindi iyan tumatalab sa akin. Don't try, just useless."

"Seryoso ako kung hindi mo masamain! Nagdro-droga ka? Kaya mas lalong dumidilim ang pag iisip mo. You're just making this as an excuse to cope up with your personal problem. Gab, i know this is not you. We can be friends. I can help you. Just please stop doing this. Stop torturing other people. Tama na ang pagiging hari. Huwag mong sayangin yung buhay mo. Hindi ko sinasabi 'to para pakawalan mo'ko, sinasabi ko 'to because i want you to realize that it was all wrong."

Natahimik siya saglit, nanatiling nakatingin sa akin. I'm trying, i'm trying to tell this to him! I want him to realize that this is not the right thing to do! Alam kong may chance pa na magbago siya.

Ngunit noon ko pa pinagtataka na para bang pamilyar siya sa akin.. did i saw him before?? Hindi ko matukoy kung naging sino siya sa buhay ko.

Umiwas siya ng tingin. Ginalaw niya ang panga. Bumaling siya sa akin.

"Tapos ka na?"

Napalunok ako.

"Gab."

Muli siyang humarap sa akin. "Siguro mas maganda kapag.. gagamitin ko sayo 'to." Hinawakan niya ang suot niyang sinturon at sunod itong hinila upang tanggaling.

Dinaga agad ang dibdib ko. Napaawang at nanlaki ang aking mata. "N-no, no, please!—"

Deretso niya iyong hinampas sa binti ko at ganon na lamang kalakas ang aking sigaw epekto ng sobrang sakit ng kanyang hampas. Napayuko ako ng maayos. Naluha ako.

"Stop—"

Inulit niyang paluin ako sa binti at sigurado akong may naiwang pasa doon. Napalakas ang daing ko. Hindi lang sa binti kundi pati na rin pati sa braso ko ay tinamaan niya. I screamed in pain. I almost crying.

"Tama na!" Sumigaw ako ng malakas kaya napatigil siya. "Tumigil kana!!"

He grinned. Natutuwa siya habang ginagawa 'to. Sinandal niya ang kanyang kamay sa tuhod niya upang mapantayan ako. Hingal na hingal. "Akala ko ba matapang ka? Nasaan ang tapang mo ngayon?"

"Tigilan mo na 'to please." I whisp.

"Beg. That's what i like. Begging me. You can't change my mind, little rat. At kahit anong sabihin mo, wala ka sa posisyon para sundin ko."

Napasigaw ako ng bigla niyang hilahin ang aking buhok. "Enjoy? Kasi ako, oo."

Tumutunong ang aking bawat paghinga sa aking bibig. Pawis na pawis at nanakit na ang katawan. Nang mapansin niyang nawawalan na ako ng laban, tinanggal niya ang lubid na nakatali sa paa't kamay ko. Nang matanggal niya iyon ay agad niya akong tinulak dahilan ng pagtumba ko sa sahig.

Malakas ang impact ng pagtama ng aking buto sa sementong sahig.. Hindi na ako makagalaw ng maayos. Parang namamaga na ang sakit sa balat ko. Naiiyak na lamang ako sa sakit. Naramdaman ko na lang na inapakan niya ang binti ko.

"Ano? Lalaban ka pa? Alam kong wala ka ng laban." He fold his legs to reach my height from lying down the floor. Hinawi niya ang aking buhok dahil natakpan iyon ang mukha ko. "Now, i will let you get up. Get up!"  He demanded.

Hindi ko siya agad nasunod dahil sa pang hihina ng katawan ko kaya muli siyang nagsalita.

"Babangon ka, o gusto mo pang masaktan?"