Nerdesin Kayla? - (Gerçek Ailem)

5.Bölüm- Kayya

Medya: Ediz

"Efken bak siktir git çocuk!"

"Kıskanıyosun oğlum işte ben sarıldım sen sarılamadın ağlama!"

"Ben fırsatçıyım demiyorda hava atıyo şerefsiz!"

"Pışıık sen kendini böyle avutmaya devam et, atı alan Üsküdarı geçti Ediz efendii!"

Efken'in dediği şeyle Ediz'e bir inme gelmişti. Biraz durmuş yerinde ve sinsice bir bakış atmıştı Efken'e. Ardından sinirle koltuğu gard olarak alan Efken'e doğru uçmuştu adeta

"Sen şimdi görürsün o atı sana nasıl sokuyorum!"

"Lan!"

Koltukların arasında ikiside cirit atmaya başlamıştı artık. Efken durumdan fazlasıyla zevk alıyordu şuan.

"5-6 gün boksa gittin diye triplere girme bizimde sokaktan deneyimimiz var. Bende tehlikeliyim!" dedi ciddi bir ifade takinmaya çalışarak

Ediz gülmesine engel olamayarak
"Ona 5 yıl diyicektin heralde" dedi üstten üstten bakarak. Efken korkudan koltuğun üstüne çıkmıştı şuan.

"Ya bi si-"

"Efken!!"

Füsun hanımın yüksek sesiyle ikiside ona döndü. Efken yutkunurken Füsun hanım yüksek sesle

"Koltuğumun üstünde ayakkabılarınla ne yapıyorsun sen!"

"Canım annem biricik annem bu çocuk varya bu çocuk hepsi onun yüzünden. Yılanın başı bu!" Diyerek Edizi gösterdi. Annelerinin gözleri büyürken Ediz

"Şu küçük velete inanıyor musun anne cidden!"

"Bir dakika siz neden kavga ediyorsunuz ki!?" Dedi kahverengi gözleriyle az sonra ağzınıza sıçmazmıyım bakışları atarken

Ardından Efken koltuğun üstünde keyifle ellerini beline koydu ve salondaki diğer kişilerede bakarak imayla

"Kayla'ya sarıldım ben bugün!"

Yemek masasındaki Sarp, babam ve Oflaz'ın bakışları direkt buraya dönerken Sarp abim öksürmeye başlamıştı bir anda.

"Bunu anlatmamıştın"

Oflaz'ın sinirle çıkan sesiyle Sarp'ta onaylarcasına kafasını sallamıştı. Bu sırada babam Sarp'a su icirmeye çalışıyordu.

"Bunlar daha küçük şeyler arkadaşlar siz daha buna şaşırırken ilk bana abi diyince ne yapacaksınız?" Dedi elini yanağına koyup sahte bir acıma yüz ifadesi takınırken.

"Öyle birşey olamayacak!"

Bu ses Oflaz'dan çıkmıştı. Yemekle bütün alakasını kesmiş ve vücudu buraya dönük bir şekilde konuşuyordu. Efken annesinin ters bakışları eşliğinde yavaşça koltuktan aşağı indi ve

"Bal gibide olucak" Dedi imayla

"Efken beni ayağa kaldırma abicim!"

Oflaz'ın ben tehlikeyim diye bağıran gözleriyle Efken yerinde zıplayıp korkuyla Ediz'in hafif arkasına geçmişti

"Haşaa abicim senden sonra ilk bana diyicek diyicektim " dedi dili sonlara doğru büzüşürken.

Ediz, kolununu tutan Efken'e bakıp kahkaha atmıştı

"Ulan bide ben tehlikeyim diye geziyosun etrafta kalıbımın delikanlısı

Bütün salon gülerken Oflaz bile hafiften sırıtıyordu şuan. Efken utançla onlara bakıp