Nerdesin Kayla? - (Gerçek Ailem)

11.Bölüm -Avukat hanım-

"Atlattık durun!"

"Ha?"

"Aliyle Arda hala koşuyo!" Diye kahkaha atan İz'in sesi kulağıma geldiğinde gözlerimi açtım. Yere düşücem diye korkudan gözlerimi kapamışım

"Emin misiniz?"

Demir'in gergin sesiyle İz başını salladı. Derin bir oh çektim. Koşan ben olmasamda kalbim küt küt atıyordu

"Yerini sevdin sanırım"

Karan'ın alaylı sesini duyduğum an kaşlarım çatıldı. Doğru ben hala onun sırtındayım!

Hemen kendimi sırtından aşağı attım. Bileğimi unuttuğum için acımıştı

"Aptal niye direkt atıyorsun kendini!"

Karan endişeyle kolumdan tuttuğunda ona baktım. Ne vardı bende mavi gözlü olsaydım!
Başından beri bana karşı garip davranıyordu. Hem alay ediyor hemde üstüme tütüyordu. Onu anlayamıyordum.

Ayağımı öfeledim ve ona baktım

"Sensin aptal" dedim kaşlarım çatılırken

"Aynen o yüzden acıdan kıvranıyorsun"

"Abart!"

"Rica ederim Ufaklık" dedi kinayeyle

Çocuk hem koşmuş hem beni sırtında taşımıştı dakikalarca. Bide dikleniyorum bendeki ne rahatlıksa.

Anında gözlerimi kaçırdım

Bu sırada Ali yanıma gelmiş ve kolunu belime geçirerek destek olmuştu.

"Bir yere otursak iyi olucak ayağına bakalım" deyince İz'de diğer koluma girmiş ve bir binanın merdivenlerine oturmuştuk

"Saat kaç oldu?"

"22.30 olmuş"

"Oh iyi bari daha zaman var" dedi İz

"Kafanı sikeyim senin Arda ne diye çocuğa dikleniyosun sen" dedi İz sinirle

"Cidden çocuğun racon damarları açıldı bildiğin " diye kahkaha patlattı Demir.

"Napayım olum lavuğa bak gelmiş artislik taslıyo!"

"Yanlız Batı senden hiç beklemezdim o performansı

Ali'nin dediği şeyle Batı elindeki sigarayı söndürmüş ve karşı duvara bakarak " İyi geldi sinirimi çıkarıcak yer arıyordum" demişti boğuk bir sesle.

Bu çocukta cidden sorun vardı. Yani katil olduğuna kefil bile olabilirdim şuan. Güldüğünü hiç görmemiştim resmen. Demirle alakaları yoktu ikiz olmalarına rağmen.

Hadi İz ve Karan benziyordu kişilik olarak ikiz olmamalarına rağmen ama onlar Beyaz ve siyah gibiydi...

"Merak etme insan yemiyorum Kayla"

Duyduğum sesle görüşüm netleşirken bu sesin Batı'dan geldiğini görünce kaşlarım havalandı. Bildiğiniz sırıtıyordu şuan bana bakarak. Çocuğa nasıl baktıysam artık herkes gülmeye başlamıştı

"Bu grupta herkesin garip yönleri var alışırsın zamanla" Dedi Demir. Öyle mi dercesine baktım

"Mesela?"dedim sırıtarak

"Mesela İz gülme krizine girince onu tokatlamadığımız sürece kendine gelemiyo"

"Ya ben ne alaka!?"

Demir "En komiği bu çünkü Kayla görmen lazım kütükleşmiş domates gibi oluyor" demişti kahkaha atarak

Arda'da kafasıyla onaylamıştı