Nerdesin Kayla? - (Gerçek Ailem)

12.Bölüm - Dövüş -

Medya: SYML I wanted to leave

Bora abim resmen kafayı gömmüştü Oflaz'a

Füsun hanımın çığlık sesiyle herkes buraya odaklanırken Oflazla Bora bildiğin birbirlerini yere yatırmış dövüşüyorlardı

Etraf tam bir kaos alanıydı. Ulan hayatım bir kerede soft geçsin ya hepmi kavga olur!

"Burası mahkeme salonu kendinize gelin!"

Hakim beyin söylediği şeyle istemsiz güldüm. Tamam senin için durucaklar şuan amca

Bora abimin üzerine çıkmış onu yumruklayan Oflaz'a doğru koştum. Onu ittirdim ama gram hareket etmemişti.

"Kayla çekil!"

Bora abimin sesini duymamla istemsiz geri çekilmiştim. Bu sırada Bora abim Oflaz'ı üzerinden atmış ve yakasından tuttuğu gibi yere yatırmıştı onu.

İşler gittikçe kızışıyordu birisinin olaya el atması gerekiyor!

"Birdaha kardeşimin adını ağzına alırsan seni perişan ederim Sancak!"

Oflaz sinirle Bora'ya bağırırken üstünden atmayı başarmıştı onu. Bora abim yerdeydi şuan. Yavaşça oturduğu yerden ayağa kalkmış ve kanayan dudağını elinin tersiyle silip gülümsemişti.

"Zorla güzellik olmaz Sipahi Anasınıfında öğretmediler mi sana? Ha diyorsan sen öğret... Memnuniyetle!"

Bora'nın sinirli sesine tezat sırıtan yüzü Oflaz'ı sinirlendirmemişti garip bir şekilde. Onun yerine Bora'ya uzun uzun bakmış ve sırıtmıştı

"Korkuyorsun dimi"

Bora'nın direkt kaşları çatılmıştı

"Ne diyorsun lan sen!"

"Seni unutmasından ve bizi daha çok sevmesinden korkuyorsun." Demişti ardından devam etmişti.

"Bencilsin Bora hemde çok bencil ama artık hiçbiri bana işlemez!"

Bora tahmin ettiğim gibi Oflaz'a saldırmaya yeltenicekken birisi tarafından tutulmuş ve ittirilmişti

Bu Ediz'di!

Bora abim Oflaz'dan ayrılırken Ediz Bora'nın üstüne yürüyerek konuşmuştu.

"Noldu gerçekler fazla mı geldi?"

Arkadan Efken endişeyle söylemişti

"Ediz yapma"

Ama Ediz dahada üzerine gitmiş ve bu sefer o saldırmaya başlamıştı

Abim gelen yumrukları sıra sıra engellerken çok ustaca dövüşüyorlardı. Ediz önceden sinirli olmalı ki şuan sinirini çıkarıyordu. Oflaz'dan çok daha iyi dövüşüyordu ve Bora abimi çok yoruyordu şuan. Bora'nın hiçbir şey yapmaması garibime gitti.

Gözleri bana döndü

Zarar vermek istemiyordu benim yüzümden. Ediz ondan küçüktü bide. İstese vururdu ama yapmıyordu.

Sonunda transtan çıkıp Ediz'in uzaklaşması için belinden tutup yere attım onu. Başka yapıcak birşeyim yoktu! Zarar vermek istemiyordum kimseye

Ediz hışımla tekrar üzerine gelicekken hızla Bora'nın önüne geçtim ve elimi öne uzatarak bağırdım sinirle.

"Uzak dur abimden!"

Sanki o an zaman durmuş gibiydi. Herkes şokla bizi izliyordu. Oflaz yanımızda dikkatle bana bakıyordu. Ediz'se nefes nefese kalmıştı. Anlından bir damla ter akarken gözlerine baktım