Ait olduğum yer +18

On Üçüncü Bölüm

"Evet"
İlk defa basit dört harfli bir kelime ağzımdan çıkarken bu kadar anlamlı gelmişti kulağıma.
Yağız ayağa kalkıp bana sımsıkı sarılırken hayatımda ilk defa mutluluktan ağladım.
Kalbim yerinden çıkacakmış gibiydi.
Ona, hatta kendime bile açıkça itiraf edemesem de yağız benim hayatım da ki en mükemmel adamdı.
Korkak kalbim bir tek onun yanında kendini cesur hissedebiliyordu.
Geri çekilip anlını anlıma dayarken yüzümü avuçlarının arasına aldı.
"Her şeyi birlikte yaşayacağız" diye fısıldadı.
Dudakları dudaklarımı kavrarken bir eli belime indi.
Beni kendine daha çok çekerken ellerimi boynunda saçların da gezdirdim.
O sıcak öpüşü çok uzun sürmezken bir adım geri atıp kutudan çıkarttığı yüzüğü parmağıma taktı.
Tekrar yağıza sarılırken fısıldadım
"Bu an hiç bitmese olur mu?"
"Hiç bitmesin" diye karşılık verirken beni kollarının arasında sardı.
Onun kollarının arasında sonsuza dek kalabilirdim.

Evet yağızın teklifinin üzerinden yaklaşık yarım saat geçmişti.
Bu yarım saat boyunca birbirimizi bir saniye olsun bırakmamıştık.
Şikayetçi de değildim.
Olmaktan en mutlu olduğum yerdeydim.
Kollarının arasında.
Şimdi ise boş odada karşılıklı yerde bağdaş kurmuş oturup yerde ortamızda duran resmime bakıyorduk.
"Onu ne zaman aldın?" Diye soru yönelttiğim de
Pis pis sırıttı
"Asla bilmeyeceksin"
"Yaa yağız söylesene"
"Boşver sen şimdi onu ne zaman aldığımı gel evi gezelim"
"Peki onu alırken defterimi okudun mu?"
"Sanırım biraz" diye cevap verdiğin de
"O benim özelimdi" diye çıkıştım
"Sende benim özelimsin" diye cevap verdiğin de içimde oluşmaya başlayan kızgınlık aniden yok oldu.
Tek bir lafıyla böyle tüm öfkemi üstümden alıp götürecek etkisi vardı.
"Tüm yaralarını sarmak istiyorum azra, hepsini. Seninle yaşayamadığımız çocukluğumuzu yaşamak"
Gözümden bir damla yaş süzülecek gibi olunca artık yağızın yanında daha fazla ağlamamaya karar verip heycanla oturduğum yerden kalkarken
"Hadi evimizi gezdir" dememle oda kalkıp elimi tutup beni evin içinde gezdirmeye başladı.
"Burası mutfak dolaplar takılmadı çünkü ne renk istersin karar veremedim her şey senin hayallerindeki gibi olmalı" dediğinde mutfaktan kafamı çevirip yağıza döndüm.
Bunu nasıl yapabiliyordu.
Nasıl bu kadar güzel sevebiliyordu.
Ben onu sessizce onaylarken mutfağın ortasına doğru yürüdük.
Gerçekten hayallerimdekinden bile daha güzel ve büyüktü burası.
Beni arka tarafa çekiştirdiğin de çok karanlık olmasa da bahçe ışıkları loş bir ortam havası veriyordu.
"Burada havuz var ve şurda ilerde de bir kış bahçesi"
Gözlerime inanamadım
"Sen bunu hangi ara yaptın ya da yaptırdın" diye sorarken resmen ağzım açık kaldı.
Üst kata çıkarken boş odalar vardı
Merdivenden çıktığımız da koridorun en sonunda sol da bulunan odayı işaret ederek
"Orası bizim odamız olucak" diye kulağıma yaklaştığında nefesim kesildi sandım.
Yanağımdan makas alırken
"Şu halini bi benim görmem çok hoş" dediğinde kaşlarım çatılırken
"Hangi halim" diye sordum.
"Herkese istediğinde diklenebilirken benim yanımda kızardığın halin" dediğinde homurdandım.
Bilmiyordu ki bu kadar yakınlaştığım tek adamdı.
Kısacık öpüşü bile yanaklarımın alev almasına yetiyordu.
Okadar büyük bir evdi ki üst katta dört oda vardı.
Diğer odaları göstererek
"Biri misafir odası olabilir, birini boş bırakalım ilerde çocuğumuzun odası yaparız" dediğinde yanaklarım kızartmaktan da öteye varmıştı sanırım.
"Birinide sen ne yapmak istersen-" diye konuşurken hem odanın içine girip hemde sözünü keserek
"Buranın bir duvarına boydan boya bir kitaplık alalım.
Yanına sallanan bir sandalye, diğer duvarı göstererek bir sürü fotoğraf asalım" dediğim de
"İkimizin fotoğrafları olsun" dedi.
Dönüp baktığımda balkona çıkan kapıyı görünce ilerledim.
"Burası kocaman bir balkon yağız."
Bana bakıp gülümserken
"Buraya da güzel bir balkon takımı" dediğimde arkamdan gelip sarılarak
"İstersen burayı senin evinde ki balkon gibi camekan yaptırıp ikimizin çalışabileceği bi çizim alanına çevirebiliriz" dediği an mutlulukla ona dönüp boynuna sarıldım.
"Sen gerçek misin" diye sordum
"Senin kadar"
"Seni seviyorum"
"Seni çok seviyorum"