Gül'AYŞE'

30.bölüm(Öğretmen)

Bugün yıllarca hayalini kurduğum öğretmenliğin ilk günüydü. Küçük köy okulunda sınıf öğretmenliği yapacaktım. Sınıf öğretmeni Ayşe Kırhan kulağa ne kadar da hoş geliyordu.

1. Sınıflardan başlayacağım için onlarla iyi bir başlangıç yapmak istiyordum onlara küçük hediyeler vermeyi düşünüyordum. Sabah namazımızdan sonra üzerimi giyindim siyah etek beyaz gömlek ve siyahta şal taktım. Murat'la beraber aşağı kahvaltıya indik.
'Hayırlı sabahlar' herkese selam verip yerlerimize oturduk. Tatlı sohbetlerle birlikte kahvaltımızı yapıp konaktan çıktık.

'Murat okula gitmeden önce kırtasiyeye uğrar mısın?'

'Uğrarım tabi eksik birşeyin mi var?'

'Yok çocuklara küçük hediye vermek istiyorumda'

'Ah senin şu iyi niyetin , herkesi bu kadar nasıl düşünebiliyorsun?'

'Bilmem içimden gelen birşey heralde'

'Hem huyu hem de kendi güzel karım benim'

Murat'ın dediğiyle gülümseyerek baktım.
Kırtasiyeye geldiğimiz de çocuklara kalem silgi defter seti seçtim. Kızlara barbieli erkeklere örümcek adamlı aldım. Şimdilik bunları yeterli gördüm eksik birşeyleri olduğu zaman alıp tamamlayacaktım.

Okula doğru yaklaştığımızda heyecan bastı staj yapmıştım ama artık tam anlamıyla öğretmen olduğum için bütün sorumluluk bana aitti.

İlk gün olduğu için çocuklar aileleriyle beraber bahçedelerdi sıraya girip ilk İstiklal marşımızı okuduk ardından sınıflara dağıldık.

'Sen gir benim biraz işim var dönüşte almaya gelirim iyi dersler meleğim'

'Teşekkür ederim sanada hayırlı işler'

Murat arabaya binip gitti bende sınıfıma girdim.

Çocuklar yerlerine oturmuş beni bekliyorlardı şimdilik sakinlerdi çünkü daha birbirimizi tanımadığımız için tedirginlerdi.

'Günaydın çocuklar' çocuklara selam vererek başladım.

'Günaydın öğretmenim' onlarda hep bir ağızdan karşılık verdiler.

'İlk baş tanışalım benim adım Ayşe sizin öğretmeninizim zamanla birbirimize alışacağız benden korkmanızı istemiyorum her daim sevgiyle kucaklayacağım sizleri birşeye ihtiyacınız veya şikayetiniz olduğu zaman bana söylemeniz yeterli , şimdi sizleri tanıyalım'

Çocuklar ayağa kalkarak teker teker kendilerini tanıttılar.

'Sizlere küçük bir hediyem var ismini seslendiğim yanıma gelip hediyesini alsın'

İsimlerini ezberleyebilmek için onları sırayla isimlerini seslenerek yanıma çağırdım. Çocuklar hediyelerini çok beğendiler.

'Bugün ders işlemeyeceğiz ama sizlerden bir isteğim var gelecekte olmak istediğiniz mesleği ve ozaman ki halinizi resmetmenizi istiyorum'

Bunu istememde ki sebep hem hayal güçlerinin gelişmesini sağlamaktı hemde kim ne olmak istiyor onu öğrenmek istiyordum.

Biraz zaman sonra hepsi tek tek bitirdiğini söyledi bende sırayla masalarını gezip yaptıkları resimlere baktım. Hepsinin hedefinin olması çok hoşuma gitti. Birtanesi dikkatimi çekti.

'Güzel kız senin adın ne?'

'Kardelen öğretmenim'

'Peki bu resimde ne anlatmak istedin'

'Bu ben buda annem , bir tek resmini gördüm ben doğunca ölmüş hiç görmedim ne zaman sorsam hep yukarıdan seni izliyor diyolar keşke kanatlarım olsa bulutların en üstüne çıksam onu görebilir miyim öğretmenim?'