Gül'AYŞE'

19.bölüm(Düğün)

Seçil konağa geldiğinden beri herkes onunla ilgileniyordu hele ki Ruken hanım dibinden ayrılmıyordu Seçil'in çokta memnun olduğu söylenemezdi serbest büyüdüğü belliydi sıkıya gelemiyordu her fırsatta odasına kaçıyordu. Konağa misafirler gelip gidiyordu herkes nikahın ne zaman olacağını soruyordu.

Sahi Murat bana sade nikah demişti ama Ruken hanım ve Seçil düğün olması konusunda ısrar etmiş kabul ettirmişlerdi. Tek şu konuda anlaşamadılar Ruken hanım meydan da olmasını herkesin görüp görebilecek en güzel düğün olmasını istiyordu fakat Seçil lüks bir otelde sınırlı kişi olsun istiyordu. Ruken hanım ne kadar ısrar etsede Seçil galip gelmişti ki Ruken hanım Seçil'in dişli olduğunu anladı.

Ve bugün düğünleri vardı bana layık görmedikleri düğünleri ve Murat'ın bana kıymadığı resmi nikahı olacaktı üzülüyormuydum bilmiyorum. Burada durmayacaktım herkesin tuhaf ve alaycı bakışlarını görmek istemiyordum dedikodu malzemesi olmayacaktım bu sebeple babamlara gittim.

'Ayşe'm kızım hoşgeldin buyur geç'

'Hoşbuldum babam nasılsın iyimisin?'

'İyim kızım asıl sen nasılsın nedir bu olanlar bugün düğün varmış doğru mu?'

'Doğru baba konak telaşlı bende durmak istemedim buraya geldim'

'Vay benim kadersiz kızım buda mı gelecekti başına'

'Halam hayırlısı böyleymiş üzülmeyin sizde'

'Küçük prenses nerelerde asıl siz bana onu diyin hele'

'Dilan odalarında uyutacaktı uyumadıysa git sev'

Konunun sürekli açılıp uzamasını istemiyordum o yüzden Berfe'yi sevmeye gittim.

'Dilan müsait misin geliyorum'

'Gel tabi gel Berfe'yi uyutuyorum.'

'Oyy halam benim kocaman olmuş maşallah sana'

Dilan ellerimi tutup bana baktı oda üzgündü.

'Ayşe bunu neden kabul ettin abim sana bunu nasıl reva gördü aklım almıyor Azat çok sinirli kimseyi yanına yaklaştırmıyor bir delilik edecek diye korkuyorum.'

'Merak etme Dilan böyle olması gerekiyormuş hem Murat iyi birisi okumamda çok faydası oldu o beni mutlu etti ben onu bundan mahrum bırakamazdım. Abimle de ben konuşurum bişey yapmasına izin vermem'

'Annem benide aradı çağırdı ama gitmeyeceğim seni burada bırakıp gidemem.'

'Dilan o senin abin mutlu anında eminim ki senide görmek isteyecektir git inanki kırılmam.'

'Ayşe ben senin hakkını nasıl öderim bizi affet hepsi bizim suçumuz' diyip bana sarılarak ağlamaya başladı onun bana sarılmasıyla bende kendimi serbest bıraktım içimde tuttuklarım bir bir gözlerimden yaş olarak aktı.

Akşam olmuş abim gelmişti onunda öfkesi gözünden belli oluyordu gelir gelmez oda bana sarıldı özürler diledi. Bu olanlar tek onların suçu değildi bizim kaderimiz böyleymişti. Dilan'ı göndermek istemesede benim ve babamın kabul etmesiyle gönderdi.

Murat

Seçil'e ne kadar düğün istemediğimi söylesemde söz geçiremedim ısrarı sonucu kabul etmek zorunda kaldım. Ayşe'yle düğünümüz olmamıştı onunda içinde ukte kalmıştır diye düşündüm.

Babasının evine gitmişti onun bu sessiz tavırlarına üzülüyordum eski neşesi yoktu nasıl olsundu ki herkes onun üzerine kuma geldiğini konuşuyordu kimse bu durumu kabullenemezdi ama Ayşe benim için kabullenmişti ve gitmek şartıyla.