MAFYAmmm😈😈😈

9. Bölüm

Yüzüme atılan su ile kendime geldim. Ellerimle gözlerimi ovalamak istesem bile ellerimi kendime çekememiştim, çünkü bağlıydı. Hafifçe yerimde hareket etsem bile asla bir yere ilerleyrmiyordum. Başımı kaldırdığımda ise karşımda uzun saçlı, esmer ve uzun boylu bir adam duruyordu. Kimdi bu adam?

" selam güzellik sonunda uyandın ha?"

"Kimsin? Beni niye kaçırdın kaçıncı yüzyıldayız biz ya?"

"Ahahaha, ben mağarada yaşıyorum ya. Yeni atıldım bu işlere
ondan böyle."  Ellerini beline koyup beni inceliyordu. Benimle kişisel bir derdinin olduğunu sanmıyordum.

"Boran yüzünden mi buradayım? Bak onun işlerini bilmiyorum. Lütfen beni bırak çünkü sana onun hakkında diyebilecek hiçbir şeyim yok."

Karşımdaki adam yüzündeki sırıtmasıyla beni dinliyordu. Yanıma gelip ellerini çeneme koydu ve ona iyice bakmama sağladı. Ardından yüzüme attığı sert tokat ile yere yapışmıştım. Canım fena acımıştı ve dilimde kan tadını fena bir şekilde hissediyordum. Gözümden küçük bir damla aktığında ağzımdaki kanlı tükürüğü de yere tükürdüm.

"Alın şunu bağlayın şuradaki sandalyeye biraz baş başa konuşacağız."

Beni sandalyeye sürüklediklerinde hiçbir şey yapamamıştım. Yüzüm uyuşuyor gibiydi.

"Boranla evli olmak nasıl? Sana iyi davranıyor mu? Sert bir adamdır o ama onunla evlenecek kadar bu duruma geldiysen ya gerçekten aşıksındır ya da tehdit altındasındır."

Onun yüzüne bakıp dediklerini dinliyordum. Evlilik durumumuzu neden soruyor anlamıyordum ama tüm dikkatim ondaydı. Eline bir resim aldığında onu dikkatle incelemeye başladı. Uzaktan ne olduğunu anlamıyordum ama evli çift fotoğrafı gibiydi. Fotoğrafın bir yerini okşuyor ve arada bir ise bana bakıyordu.

"Biliyor musun? Evet biraz kaba bir başlangıç yaptık ama nasıl bir cerrah olduğunu duydum, doğrusu sana hayran olmamak imkansız. Senin gibi biriyle ben de evlenmek isterdim."

Onun dediğine gözlerimi devirmemek için zor durdum. Bir dayak daha istemiyordum. Fotoğrafrı bana çevirdiğinde o düğün fotoğrafının bize ait olduğunu anlamıştım.

"Seni tanıyorum. Boran seni bana hep anlatırdı. Ne kadar güzel olduğundan, ona ne kadar güzel yemek yaptığından... kıskandım biraz. Bana da birinin güzel yemekler getirmesini isterdim."

Yanıma yaklaştığında rahatsızca kımıldandım. Onun yanıma yaklaşması hayra alamet değildi. Yanıma geldiğinde karnımım üzerini okşamaya başladı. Rahatsızca yerimde kıpırdanıyodum. Karnımı büyük elleriyle iyice sıktığında küçük bir inilti çıktı ağzımdan.

"Hamile değil gibisin, karnın o kadar büyük değil. Boran aslında bebek isteyen biriydi. 6 aya rağmen nasıl hâlâ hamile değilsin?"

Sonunda yanımdan çekildiğinde tuttuğum nefesi verdim. Kesinlikle Boran'dan boşanıp uzaklaşmalıydım onun yanından.

"Dua et ki hamile değilsin Boran'dan. O aptalı çocuğunu taşımadığın için şu an karnına sert bir tekme atmayacağım merak etme."

Bu aptal adam kimdi? Beni nereden tanıyordu? Boran beni neden bu adama anlatıyordu?

"B-boran'ın neyisin? Ne istiyorsun benden?"

"Boran ile lisede yakın arkadaştık ama o sonradan aptal bir kız için kendini bozdu biraz ama sonra duydum ki o aptal kız ile evlenmiş."

Dedikleriyle aptal bakışlarımı ona çevirdim. Bahsettiği aptal kız ben miydim yoksa benden önce başka biriyle mi evlenmişti? Ama öyle olsa bana söylerdi. Sanırsam o aptal kız bendim ama lise de onunla tanışmamıştım ki?

Bu önümdeki adam benden ne istiyordu?

"Boran'ı bırak ben de babanı kurtarayım."

"Boran'ı bıraksam bile seninle evlenmeyeceğim. Gideceğim buradan."

Önümdeki adam yüksek bir kahkaha attı. O kadar çok güldü ki kahkasının sonunda bana baktığında korkmuştum.

"Ah Itır! Sevdiğim sen değilsinki, Boran..."