(Medyada elbise var.)
Elbiseyi görünce şok oldum. Askılı, straplez yaka, dizimin bir karış üstünde, pudra pembe renginde, saten, drapeli bir elbiseydi. Bu annemin ablama 18.yaş gününde aldığı elbiseydi. Ablam bu elbiseyi çok seviyordu. Sadece özel günlerde giyerdi. Şimdi ise gözünden bile sakındığı elbiseyi bana veriyordu. Acaba hangi dağda kurt ölmüştü?
-Ne oldu beğenmedin mi ?
-Yok hayır. Sadece hangi dağda kurt öldü diye düşünüyordum.
-Bu elbiseyle ne alakası var?
-Senin gözünden bile sakındığın elbise değil mi bu?
-Eslemciğim sence canım kardeşimden önemli mi?
-Teşekkür ederim dünyanın en tatlı ablası.
-Eslem yağcılığa gerek yok. Şimdi sırada saç ve makyaj var. Şu sandalyeye otur ve kendini bana bırak.
Ablam filmlerdeki klişe sözlerden birini söyleyip göz kırptı. Bende başka çarem olmadığı için "tamam" diyerek
koltuğa oturdum. Ablam hazırlıklara başladı.
-Hangi arkadaşının doğum günü?
-İsmini bilmiyorum.
-Sizin sınıfta mı?
-Bizim sınıfta değil.
-Sen sizin sınıftakilerle bile o kadar samimi değilsin. Nasıl oldu da başka sınıftan birisinin doğum gününe davetlisin?
-Ya aslında çocuğu o kadar tanımıyorum. Ama o beni herhalde tanıyor ismimi söylediğine göre. Ben ismini bile bilmiyorum o da var. Gerçi beni de kendisi davet etti.
-Ne? Nasıl? Hadi hadi çabuk anlat.
-Uff abla.
-Hadi Eslem anlat.
-Ama gülüp dalga geçmek yok tamam mı?
-Tamam
-Yalan söylemiyorsun değil mi?
-Aaa Eslem benim ne zaman yalan söylediğimi gördün?
-Her zamannn.
Ablam anında kaşlarını çattı, bende gülmeye başladım. Ablamda dayanamayıp gülmeye başladı. Ablam çocuğu anlatmam için ısrar edince bende anlatmaya başladım.
-Şimdi ben koridorda ilerlerken panonun etrafında kalabalık vardı. Ben de merak edip gidip baktım. Sonra herkesin gidip gitmediğini öğrenmek için oradaki bir kız sordum, kızda belli belirsiz bir şeyler söyledi. Bende koridorda yürümeye başladım o anda gelip kısaca "sen benim özel davetlimsin" dedi ve gitti.
-Özel davet edilmen hoş bence ama oğlanın amacını anlamadım.
-Bende anlamadım tuhaftı zaten. Neyse benim amacım zaten kendimi sosyalleştirmek. Özgüvenimi yerine getirmek.
-Bitti.
-Ne bitti?
- Ne olabilir Eslem?
-Bilmem ne olabilir de?
-Bazen aynı fabrikadan çıktığımıza inanamıyorum.
-Abla! İyide sen de bitti diyorsun. Bir sürü şey bitmiş olabilir.
-Eslem sana laf anlatamayacağım. Makyajın ve saçın bitti. Aynadan kendine bak istersen.
-Şunu önceden söylesene.
Aynaya baktım. Karşımda çok güzel bir kız vardı. Bu ben olamazdım. Ama benimkiler gibi pembe diş telleri vardı.
-Abla bu ben değilim.
-Sensin. Evde senle benden başka kimse yok. Sadece seni biraz değiştirdik.
-Abla sen olmasaydın ne yapardım. Diyerek ağlamaya başladım.
-Sakın ağlama makyajın bozulur. Gerçi makyajını hafif yaptım. Fazla yapmaya gerek kalmadı. Biraz özgüvenli ol. Gayet de güzel bir kızsın.
-Tamam abla. Motivasyon konuşmamızı aldığımıza göre ben gidebilirim artık.
-Tamam bakalım. Hadi Halil amca seni bıraksın.
-Tamam.
Koşarak odadan çıktım, merdivenlerden indim. Ablam da hızıma yetişerek giyeceğim ayakkabıları ve çantamı verdi.
-Valla ben olmasam gerçekten ne yapardın merak ediyorum.
Eslem:
-Of abla. Hadi görüşürüz
Yanağından öptüm ve arabaya bindim. Halil amca bu arada radyoyu açtı. Şarkıyı dinleyerek camdan dışarıyı izlemeye başladım. 5 -6 dakika sonra partinin olduğu yere geldik.
-Halil amca ben seni ararım çıktığımda.
-Tamam kızım tadını kaçırmadan iyi geceler.
-Sağol. Görüşürüz.
Niye çalışanlarıyla bu kadar yakın bu kız diyeceksiniz ama Halil amcayı çok seviyorum.
Ben doğmadan önce çalışmaya başlamış. Babamın en yakın arkadaşlarından biridir. Çok iyi anlaşırlar. Babam Halil amcaya güvendiği için bir yere gideceği zaman beni ona emanet eder. Yani anlayacağınız bu yüzden çok yakınız.
Arabadan indim. Adres bir villayı gösteriyordu. Bahçeden içeriye girdim. Evin kapısına doğru yürüdüm. Bir anda heyecan bastı. Elim zile gidip gelmeye başladı. Hadi yapabilirsin hadi ve sonunda basabildim. Bakalım nasıl bir gün olacak.
Evet uzun süreden sonra tekrar karşınızdayım. Bu arada oyuncuları değiştireceğim. Lütfen sizde destek olun beğeni ve yorumlarınızı bekliyorum... Hoşça kalın tatlı okuyucularım.
