Dyrebar

19 • Frihet og Fall

Özgürlük ve Düşüş

Bir Ay Sonra

Yüzünde gezen soğuk parmaklar her zaman olduğu gibi içini yakıyordu. Onunla bu kadar yakın olacağını hiç düşünmemişti. Hiç bu aşamaya geleceğini de düşünmemişti. Vipera Lideri Aaron Kennedy resmen ona değer veriyordu. Hatta seviyor gibiydi.
Yüzündeki tebessümle her ayrıntısını ezberlemek ister gibi bakıyordu. Miriam onun yüzünden kalbinin hep hızlı atmasına alışmıştı artık.
Düz bir şekilde uzanıp başını Aaron'ın dizlerine koymuş, tıpkı onun izlediği gibi yüzünü izliyordu.

"Çoğu vampir eksi dördüncü kata gelmeni ve benim de onuncu kata çıkmamı konuşuyor. Şüpheyi de geçti, artık anlıyorlar."

Aaron, dizine dökülen hafif dalgalı saçları sevmeye başladı.

"Umrumda değil", dedi hala tebessüm ederken.
Miriam kalbinin sayısız kere eridiğini hissetti. Ama böyle yürümesi tehlikeli olurdu, Aaron da biliyordu. Kimse bir insan ve bir vampirin birlikteliğini onaylamazdı. Lider olarak o daha çok zorluk çekecekti. Ne olursa olsun gizli kalmalıydı ve bu şekilde ne kadar gideceği çoktan belliydi.

"Özür dilerim", dedi Miriam. Bir elini kaldırıp Aaron'ın yanağını okşadı. Buz mavisi gözler kapandı ve saçlarını okşayan parmaklar durdu.

"Açıklamak istediğini biliyorum. Ama zor durumda kalmanı istemiyorum. Buna mecburuz Aaron. En azından bir süre daha."

Aaron gözlerini açıp yanağındaki eli tuttu. Bedenini sıcak yapan kanın akışını hissetti.

"Nasıl istersen öyle olacak", dedi Miriam'ın çenesini kavrayıp.
"Şimdilik."

Eğilip sıcak dudaklarla buluşturdu soğukluğunu. Miriam onun soğukluğuna rağmen yine sıcacık hissetti. Tüm uzuvlarını uyuşturan öpücüğe karşılık verdi.

Odanın kapısı tıklatıldığında aceleyle kalkıp koltukta oturur hale geldi. Onun aksine Aaron her zamanki sükunetini koruyarak olağanüstü hızıyla masasına geçti.
İçeri, birkaç kere daha gördüğü ve adının Arthur olduğunu öğrendiği vampir girdi. Koltuğun olduğu kısma hiç bakmadı bile. Başıyla Aaron'ı selamladı.

"Ni gisse sein welm et ni feracante.*"

(*İstedikleriniz getirildi ve kontrol edildi.)

Herhalde rapor veriyordu. Bu bir ay boyunca buraya gelip gitmişti ve Arthur'un söylediklerinden tek kelime anlamamıştı. Tabi Bryce'dan köşe bucak saklandığı gerçeği de vardı. Aaron'ın ona aralarındaki ilişkiyi açıkladığına emindi çünkü ne zaman sorsa yanıt alamıyordu. Ve evet, Bryce'ın Vivian'ın abisi olduğunu öğrenmişti. Ona hak veriyordu artık.

"Bi'i maroti*", dedi Aaron ve Arthur önde o arkada odadan çıktılar.
(*Geliyorum.)

Onlar gider gitmez kalkıp masanın arkasındaki tek gözlü dolaba ilerledi Miriam. Pantolonunun küçük cebine koyduğu anahtarı çıkardı ve dolabı açmak için kullandı. Dosyalanmış kağıtları kaldırıp altındaki kart şeklindeki anahtarı aldı. Bu bir anahtar karttı ve zemin kattaki resepsiyonun arkasındaki tünelin kapısını açıyordu. Kapının şifresini öğrenemeyeceğini anladığında alternatif yola odaklanmış ve Aaron'ın bunu, kullansın diye bir vampire verdiğini görmüştü.
Artık kaçmak için en doğru anı bekleyeceklerdi.

Ona aşık mıydı bilmiyordu. Ama kanın etkisi yüzünden fazla yumuşadığının ve sınırlarını zorladığının farkındaydı. Ve ona fedakarlığının karşılığını vermek de istiyordu. Ama ekibini yüzüstü bırakamazdı. Her şey buraya kadardı.