Dyrebar

F • Tilbake Til Begynnelsen

Başa Dönüş

Zan Shan kapsülden çıktığı gibi etrafı kolaçan etti ve yaşayan kimse olmadığına kanaat getirdi. Her yerde Mortelerin cesetleri vardı, birinden silah ve mermi aldı. Üstünde çalıştığı zombilerin ölülerini es geçip elindeki kontrol panelini açtı ve fabrikanın dışına çıktı.
Bu panel orta boy bir tablet gibiydi ve Shan'a oldukça geniş bir kullanım sunuyordu. Her şeyden önce, Joshua'nın nerde olduğunu görebiliyordu.

Yola adımladı ve uzunca bir süre yürüdü. Sağlam bir araba bulmak sandığından daha uzun sürdü. En sonunda bir aracı çalıştırabildi ve sürekli onu rahatsız eden zombilerden de kurtulmuş oldu.

Joshua'yı yeniden deneye aldığında farkettiği bir sorun vardı. Vincent programı tam anlamıyla işlemiyordu çünkü o lanet herif melezdi. İnsanların sahip olduğu gibi bir kokusu yoktu. Joshua bu yüzden onu takip edemiyor olmalıydı. Bir yerden sonra sürekli izini kaybediyordu. Shan daha önce neden bunu düşünemeyip ahmaklık ettiğini sorguladı. Muhtemelen o aptal Jasper yüzünden aşamaları hızlandırdığı içindi.
Bu sorunu tam anlamıyla çözmüş sayılmazdı. Üstelik iş üstündeyken Viperaların saldırmasını beklemiyordu tabi. Her şeyi mahvetmişlerdi. Tüm o denekler ziyan olmuştu. Yinede Mortelerden kurtulduğu için iyi hissediyordu. Şimdi tek yapması gereken Joshua'yı bulup yönlendirmek ve Vincent'in ölümünü izlemekti. Ne kadar yakın olursa o kadar kolay olacaktı.

Geldiği yolda fazla zombi duruyordu ve arabanın gürültüsünden peşine takıldılar. Shan gaza basıp iyice uzaklaştı ve paneli bir kez daha kontrol ettikten sonra frene asıldı.
Duran arabadan hemen inip yaklaşan zombilerin kafasına sıktı ve geriye doğru koşmaya başladı. Olağanca zombilerden uzak durdu, böylece sessiz olursa sıkıntı çıkmayacaktı.

Buralarda bir metro olduğunu anımsıyordu. Adımları yavaşladı ve sokağın karşısındaki metro girişini gördü. Paneli tekrar kontrol etti. Joshua'ya yaklaşmıştı.
Merdivenlerin başına geldiğinde iki teçhizatlı insanın girişte konuştuğunu gördü. Görünmeden uzaklaşıp metro girişini geçti ve birkaç zombiyle birlikte sağa sola gidip gelen Joshua'yı farketti.
Panele gerekli işlemi girdi. Böylece Joshua ona doğru döndü ve ilerlemeye başladı.

"Yapman gerekeni yapmanda sana yardım edeceğim Joshua. Bu defa hataya yer yok."

Joshua onun önüne geçtiğinde ilerlemeye devam etti. Az önce geçtiği merdivenlere döndüler. Shan, o kendini göstermeden önce durmasını sağladı. Şimdi girişe dönen iki insana laf anlatması gerekecekti. Kontrol panelini cebine koydu hemen.

"İsminiz? Yalnız mısınız?"

Erkek olan öne adımlayıp sorduğunda tehdit olmadığını göstermek için ellerini kaldırdı Shan. Tabancası hala elindeydi. Herifi vursa bile kızın da eli silahındaydı, hemen indirirdi onu.

"Adım Zan Shan. Vincent'ı görmeye geldim. Ona dışarı çıkmasını istediğimi, eğer gelmezse hiç memnun olmayacağımı ve bunun sonucunda programımı devreye sokacağımı söyleyin."

Adam kaşlarını çatsa da kıza döndü ve başıyla işaret verdi. Shan, kız gözden kaybolmadan önce seslendi:
"Kelimesi kelimesine iletmeye dikkat et."

O cümlesini bitirir bitirmez adam biraz daha yaklaşıp silahını doğrulttu.

"Silahınızı bana verin ve merdivenin köşesine geçin."

Shan gözlerini devirerek tabancayı ona attı ve birkaç basamak daha inip sağa yanaştı. Ellerini önlüğünün sebine koyup paneli kavradı.

Bir süre hiç konuşmadan beklediler. Shan görebildiği kadarıyla içeriyi ve kurulmuş barikatı inceledi. Gülmeden edemedi. Tek düşündüğü nefes almak olan insanlar için neden bunca zahmete katlanıyordu ki? Bu insanların dünyaya ya da virüse hiçbir faydası yoktu. Yaşamaları gerekmiyordu, hele korunmaları hiç.