Yıldızlarınızı ve yorumlarınızı görmek beni çok mutlu eder ✨
Keyifli okumalar🖤🤍
Tiktok: monaRozase
Bölümler haftada bir cuma günleri gelecek, yorum ve beğeni sayısı arttıkça daha erkenden gelebilir. ☺️
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
11.Bölüm~
(Sahte, Sevgili)
Yazar✒️
Şükran, gözlerinde biriken yaşların akmaması için dua ederken, hırsla ayakkabılarını çıkarmaya çalışıyordu. Elleri titriyor, ayakkabıların bağcıklarını çözerken neredeyse yırtarcasına çekiştiriyordu. Yavuz ise tam arkasında, mahcup ve suçlu bir şekilde duruyordu. Ne diyeceğini, nasıl ifade edeceğini binlerce kez kafasında hesaplamıştı, ama hep aynı sonuca varıyordu: koca bir hiç. Şükran'ın öfkesini ve hayal kırıklığını anlamıştı. Dört yıl önceye, her şeyin başladığı ana döndü zihninde...
Dört Yıl Önce
"Şükran, akşama eğlenmeye gideceğiz. Sen de gelsene," dedi Reyhan. Saat beşe yaklaşıyordu ve Şükran'ın mesaisinin bitmesine birkaç dakika kalmıştı. Eli, istemsizce her dakika başı telefona gidiyor, görevde olan kocasından bir mesaj bekliyordu.
"Ben gelmesem iyi olur. Annem bizde, Selin'i sürekli ona bırakıyorum. Üstelik Yavuz da görevde," dediğinde derin bir nefes verdi. Bir aydır Yavuz'dan haber alamıyordu ve içindeki sıkıntı her geçen gün daha da artıyordu.
"Gelsene ya, çok durmazsın, kafan dağılır," diyen Reyhan'a çevirdi kafasını.
"Bilmiyorum ki, bir annemle konuşayım, ayarlamaya çalışırım," diyerek geçiştirdi ona ümit dolu gözlerle bakan arkadaşını.
Mesaisi biter bitmez doğruca eve gitti. Onu bekleyen minik kızına sarıldı. "Prensesim, bugün çok uslu durmuşsun," diyerek kızını kucağına aldı ve mutfağa, annesinin yanına ilerledi.
"Bugün kudurmadı, ilginçtir ki," diye çorbayı karıştıran annesine baktı. "Anne, seni de çok yoruyoruz," dedi mahcup bir ifadeyle.
"Saçmalama Şükran! Canımın canı o benim, hiç yorulur muyum ben?" dedi annesi. "Yavuz aradı mı?" diye sordu. Şükran'ın gülen yüzü bir anda soldu.
"Hayır, hiç haber alamıyorum," dedi ümitsizce. "Öleceğim meraktan. Ama kötü bir şey olsa bilirdim, değil mi? Yani haber gelirdi, değil mi anne?" Kucağındaki kızının saçlarına sıkıntılı bir öpücük kondurdu.
