9. BÖLÜM-BEYAZ ODA-

744 64 155
                                    

Selamlar canlarımm

Bomba gibi bir bölüm ile sizinleyimmmm

Bu arada 4 Bin okuma olmuşuz. Hepinize teşekkür ederimmm!

Şimdiden iyi okumalarrr

~~~~

Ritim tutmuş gibi bir ses duyduğumda gözlerimi yavaşça açtım. Beyaz tavan ile karşılaşmam ile gözlerimi bulunduğum yerde gezdirdim.

Normal bir odadaydım. Dolap, çekmece, ayna, yatak her şey bembeyazdı.

Elime serum bağlanmıştı.

Bileğimde ise hayatım boyunca benim ile kalacak bir hatanın izi vardı.

Yutkunarak sargıdan gözlerimi çektim.

"Ki-" Bir anda boğazımda ki kuruluk ile öksürmeye başladım. Deli gibi öksürürken içeriye biri girdi ama kim olduğunu görememiştim.

"İç şunu." Ağzıma dayanan bardaktaki suyu hızlı bir şekilde içtim. Nefesimi düzene sokup bana su veren kişiye baktım. O ise beni umursamadan beyaz kapıya doğru gittiğinde gözlerim açıldı.

İnsan bir açıklama yapardı!

"Neredeyim ben?" diye sorduğumda adımlarını durdurarak hafif bir şekilde kafasını bana doğru çevirdi. Saçma bir gülüş atıp hızla odadan çıktı.

Ben ise daha demin ne yaşadığımı sorguluyordum.

"Kimse yok mu?!" diye bağırdığımda herhangi bir ses gelmemesi beni korkutmaya yetmişti.

Elimdeki serumu hızla çıkartarak yattığım yataktan doğruldum.

Üzerimdeki hasta kıyafetlerine kısa bir bakış atarak hemen kapıya koştum.

Kilitliydi!

Derin bir nefes aldım.

"Açın şu kapıyı!" Hem kapıya vurup hemde ayağım ile tekme atıyordum. Fazla bir şekilde ses çıkıyordu. Herhalde buna geleceklerdi.

Kilit sesi duyduğumda kapıdan uzaklaştım.

İçeriye takım elbiseli bir adam girince kaşlarımı çattım. "Kimsin sen? Buraya nasıl geldim? Neredeyim ben?!" Boş boş bana bakıp yanıma gelerek kolumu tuttu.

"Kendine zarar vermen senin zararına olur. İnan buradaki kimse senin için kılını bile kıpırdatmaz." Bir süre susup onu tuhaf bir şekilde izleyen bana baktı. "Çekmecede çanta var işini hallet."

"Neredeyim?" Bana bakıp kaşlarını çattı. Kulaklığına dokunup bana doğru gelirken geriye doğru gidip gitmemek arasındaydım.

Cebinden bir iğne çıkardığında gözlerim açıldı.

Şuan karşımdaki koruma hasta ve kendisine iğne yapacak. Benimle bir alakası yok. Sakin olmalıydım.

İğneyi tutup bana yaklaştığında bir küfür savurdum. Geriye doğru kaçacakken boynuma geçirilen iğne ile bilincim yavaş yavaş benden ayrıldı.

En son yanımdaki korumanın bir şeyler dediğini duyar gibi olmuştum. Ya da ben kendi kafamdan kurmuştum.. Kim bilir?

~~~~

Yorgunlukla gözlerimi açtığımda hâla beyaz odadaydım. Göz devirerek içimden beni uyutan korumaya istem dışı saydırdım.

Ama hepsi istem dışı oluyordu.

Gözlerimi ovuşturarak yattığım yerden kalktım. Geçen serum yüzünden zarar verdiğim elime pansuman yapmışlardı, sargılı bir haldeydi.

Odada gözlerimi gezdirdim. Bütün beyazlıkların arasında yerde bir çocuk yatıyordu.

TEK GERÇEK Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin