Unexpected Love ♡ Yizhan

7

     Aradan üç gün geçmişti. Doktor Zhang ve bir hemşire Zhan'ı kontrol etmek için odaya girdiler. Yaklaşık beş dakika sonra odadan Zhan'ın bağırış sesleri gelmeye başladı.

     "Bırakın beni... Bırakın dedim. Ben Yibo'ya gidicem bana ihtiyacı var."

     Zhan uyanır uyanmaz yataktan kalkmaya çalıştı ama bir süredir uyutulduğu için bacakları biraz zayıftı. Doktorun uyarıları umurunda bile değildi. Şu an sadece Yibo'yu görmek istiyordu.

     "Zhan lütfen beni dinle. Yibo iyi ona hiç bir şey olmadı. Dışarıda ailenle birlikte senin uyanmanı bekliyor. Şimdi lütfen sakinleş. Bir kaç gün önce atak geçirdin."

     "Ben iyiyim tamam mı? Yibo'yu görmek istiyor..."

     Tam bu sırada kapı açıldı ve içeriye Yibo girdi. Zhan hiç düşünmeden ayağa kalkıp Yibo'ya doğru koştu. Bacakları zayıf olduğu için sendeledi. Tam düşmek üzereyken bir çift güçlü kol onu tuttu. Yibo o düşmeden yetişmişti.

     "Zhan... Dikkatli ol. İyi misin?"

     Yibo'nun sesi endişeliydi.

     Zhan başını yukarı kaldırdı ve Yibo'nun yüzüne kısa bir an bakıp ağlamaya başladı.

     "Çok... Çok korktum... Sana bir şey oldu sandım... Be.. Ben... "

     Ağlarken konuşmaya çalışıyor, bir taraftan da Yibo'yu kontrol ediyordu yarası var mı diye. İyi olduğundan emin olunca sıkı sıkı boynuna sarıldı ve kokusunu derince soludu.

     "Özür dilerim seni endişelendirdiğim için.. Çok özür dilerim ben böyle olacağını bilmiyordum... "

     "Ka.. Kaza yaptığını söy..lediler. B.. Ben... Ben çok korktum Yibo'm.."

     "Şşş. Ben iyiyim, kaza falan yapmadım. Arabamı çalan kişi yapmış. Bak ben iyiyim sakinleş artık. Herkes senin için çok endişelendi."

     Zhan'ı zar zor ikna edip yatağına götürdü Yibo. Doktor son kontrolleri yaptıktan sonra diğer aile üyelerinin de gelmesine izin verdi.

     Aileler Zhan'la konuştuktan sonra dinlenmesi için odadan ayrıldılar. Yibo da onlarla çıkmıştı. Doktorla konuşacaktı.

     "Zhan şimdi iyi. Ne olur ne olmaz diye iki gün daha müşahede altında tutacağız. Yanında bir refakatçi kalmalı."

     "Ben kalacağım doktor" dedi Yibo ve ailesine dönüp konuşmasını sürdürdü.

    "Doktoru duydunuz Zhan iyi. Hepiniz çok yoruldunuz artık eve gidip dinlenin ben Zhan'ın yanında olacağım. Aklınız burda kalmasın."

     "Ama oğlum.. "

     "Merak etmeyin amca. Bundan sonra Zhan'la çok iyi ilgileneceğim. Onun bir daha incinmesine izin vermem. Şimdi lütfen eve gidip dinlenin."

     Aileleri eve yolladıktan sonra Yibo, doktorla Zhan'ın beslenmesi dahil bir kaç konu hakkında daha konuştu. Zhan'ın odasına girdiğinde yatağa yaklaştı ve koltuğa oturdu. Huzurla bebekler gibi uyuyan genç adama baktı uzun uzun. Farkında olmadan elini uzatıp saçlarını okşamaya başladı.

     Sana söz veriyorum. Bundan sonra ben dahil kimsenin seni incitmesine izin vermeyeceğim. Hep böyle huzurlu olman için ne gerekiyorsa yapacağım.

     Bir süre daha Zhan'ı izleyip öylece uyuya kaldı.

     İki gün sonra evlerine döndü yeni evli çift. Anne babaları da ziyarete geldiler. Ne kadar kalmak isteseler de Zhan iyi olduğunu söyleyip onları yolladı.