Giriş.

180 50 32
                                    

Ben Mira, Mira Yıldırım.
Kendi zihnimde, hatıralarımda, şarkılarda, sokaklarda kaybettim ruhumu.
Bulunmayı bekleyen anılarım şimdi benden çok uzaklarda beni bekliyor.
Kalbim evimi aramak istiyor, aklım ise beni en uzaklara bilinmeze götürüyor.

Bu hikaye kendini başka gezegenlerde arayanlara
.
.
.
Bulunduğu ortama ait hissetmeyenlere
.
.
.
Anılarında sarhoş olanlara
.
.
.
Dünyaya tekrar gözlerini açanlara
.
.
.
Kulaklarını tırmalayan sesler arasında şarkılara sığınanlara
.
.
.
Evini kaybedenlere
.
.
.
Kalbi kırık , ruhuna yabancı olanlara
.
.
.
Ölmek ve yaşamak arasındaki çizgide kaybolanlara
.
.
.
Yeniden yaşamayı öğrenmek zorunda kalanlara.
.
.
.
Aldığı nefesi dahi yadırgayanlara...








Ben Mira Yıldırım. Bilinmezliğin uçurumundan aşağıya düşmek üzere kaybolmayı, unutulmayı , yer yüzünden silinmeyi kabullenmiş ama hala tanıdık kokulara hasret kalan Mira.
Bu benim,
bizim hikayemiz.

OpiaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin