EZRA

☆Final☆

    *Savaşan gemilerin arasından kurtulup karaya vuran deniz yıldızı hayata kalmak mı yoksa hayatını alt üst etmek mi*...

  Ali, Miraya her gün büyük bir sürpriz yapıyordu.
Mira da sevinç ve mutlulukla bir başka görünüyordu.
Sevginin verdiği güzelikti.
Mira odama gelerek artık çıkalımı.
Olur ama öncesinden şu dosyaları imzalatayım ondan sonra gideriz.
Deyip Mira odasına gitti.
Bende dosya ve projeyi alarak Alinin yanına gittim.
Ali beni görünce ayağa kalkıp Ezra sana nasıl teşekür etsem bilemiyorum canım deyip sarılmaya başladı.
Ben şok oldum Ali sıkı sıkı sarılıyordu.
Ali bir gören olucak ve yanlış anlaşılacaz.
Anlaşılsın benim yanımda artık Mira var.
Ellerimden tutmuş bir şekilde konuşuyordu.
Şey benim sizlere küçük bir sürprizim var.
Nedir?
Peribacaları bir haftalığına ayarladım.
Aslında Miranın en sevdiği yer orası oraya hep gitmek istiyordu.
Benim sürprizi biraz bozdum ama olsun sen de idare edersin artık Ali.
Bak sürpriz olsun orda artık söylersin.
Vay canına Ezra sana nasıl teşekür etsem bilemedim. deyip yine sarıldı Ali.
Bu sefer bende ona karşılık vererek sarıldım.
Ali koltuğuna geçip hızlıca dosyaları imzalarken bende çizimi masaya koyup Ali baksın diye hazırladım.
Her şeye baktıktan sonra ben direk odama geçip çizimleri masaya bıraktıktan sonra Miranın odasına gittim.
Mira gitmişti odada yoktu.
Bende bisikletime binip eve doğru yol aldım.
Eve vardığımda çantamı kapının kenarına koyarak Mira evdemisin?
Ses yoktu salona doğru yürüdüm.
Mira yemek masasının önünde öylece duruyordu.
İçimde bir şeyler koptu gibi hissetim.
Yoksa yine Can mı geldi.
Miranın omzuna dokunarak.
Mira iyimisin?
Mira sinirle bana döndü.
Bana bakınca çok korktum.
Mira yüzüme öyle bir tokat attı ki.
Başım sağ tarafıma kayarken sol elimle de yanağımı tutum.
Mira niye vurdun bana neler oluyor sana.
Sus sesini bile duymak istemiyorum.
Ne yaptım ben.
Daha ne yapıcaksın.
Neler oluyor bir anlatsan bende öğrensem.
Sen benim arkamdan kuyumu kazıyorsun Ezra sen benim sevdiğimi ellimden almaya çalışıyorsun.
Haftaya düğünüm var senin yaptığına bir de bak.
Bak Mira yanlış anla... dememe kalmadan Mira ikinci tokatı da atınca artık sustum.
Ne söylesem faydasız.
Mira yetmezmiş gibi bide beni evden kovdu.
Seni bir daha ne burda nede işte görmüycem Ezra defol gitt.
Hiç bir şey diyemeden Miranın yanından ayrıldım.
Kapının arkasında duran hiç bir zaman onu ordan almazdım.
Mira da bana diyordu seni asla bırakmıycam.
Peki şimdi ne değişti.
Neden gittmeme izin verdi hata beni evden atı.
Şimdi aşktan gözü kör olmuş bir şekilde beni dinlemeden anlamadan kovdu.
Göz yaşlarımı ellimin tersiyle silerek evden çıktım.
Bu defa çok sağlam tükendim.
Parka geçebildim anca orada oturup ağladım.
Etrafımdan geçenleri bile göremiyordum.
Telefonumun çalmasıyla biraz kendimi toparlaya bildim.
Arayan Laraydı.
Açmazsam daha çok arayacak ya da Mirayı arar daha çok olay karışır.
Telefonu açtım sesimin ağlamaklı çıkmasın diye elimden geleni yaptım ama Lara bu ses tonumu duydu bile.
Ezra ne oldu neyin var.
Parka gelsene Lara çabuk gel.
Tamam deyip üstüme kapatı.
Beş on dakkikaya Lara geldi.
Ne oldu sana Ezra neyin var kim sana ne yaptı.
Niye ağlıyorsun.
Sadece Laraya sarıldım.
Lara beni bırakma.
Bırakmıycam canım neyin var niye ağlıyorsun.
Larayı görünce daha çok ağlıyordum Lara da telaşlandı.
Yok Mira beni evden kovdu.
Neden niçin sebep ne Ezra.
Bilmiyorum.
Laraya tokat olayını anlatmadım yoksa Laranın yapacaklarını ben bile tahmin edemem.
Tamam kalk eve gidelim.
Yolda araba da her şeyi Laraya anlatım.
Ben eve gittiğim de Mira öylece orada duruyordu.
Ben de korktum yine Can geldi sandım.
Ama Mira bana sinirliydi.
Bana bir daha buraya gelmemi istedi.
Bende dayanamayıp evden çıktım.
Ve sonra da sen aradın.
Yoksa Mira öğrendimi senin Aliyi sevdiğini.
Onun için mi  sana böyle davrandı.
Hayır ya nasil öğrenicek ki sadece sen biliyorsun.
Eve geçtik koltukta öylece oturuyorken Lara geldi hadi Ezra kalk bir kendine gel Ezra yanlış anlaşılmadan olabilir.
Yok Lara ne yanlışı beni evden işten kovdu diyorum sana.
Tamam telefon açıp konuşayım.
Yok ben halederim lütfen sen bulaşma.
Benim gitmem lazım.
Nereye?
Bir yer bulmam lazım kendime.
Saçmala Ezra sokaktamı yatıcan geç şuraya bir yarına kadar burdasın.
Bir çaresine bakarız.
Toplantı günü hazırlanıp toplantı için evden çıktım.
Şirkete gittim.
İlk işim Miranın odasına gitmek oldu.
Mira beni görünce yine sinir küpüne döndü.
Sen yine mi geldin?
Bak Mira bir sakin ol sadece bu gün Ali bilmesin.
Toplantı için geldim.
Ondan sonra gidicem söz beni bir daha asla göremiyceksin.
Şimdi çık odamdan bir daha  görmeyeyim seni.
Toplantı odasına gittim.
Gülerek her zaman ki gibi karşıladım herkesi.
Çünkü kimse bilmiyor aramızın bozuk olduğunu ve bu olaydan da kimseye bahsetmedim toplantıya geçtim.
Ali beni görünce nerelerdeydin dün niye gelmedin.
Biraz işlerim vardı.
Kusura bakma sana haber veremedim gelmiyceğimden.
Sıkıntı yapma.
Hadi gel toplantıya başlayalım.
Miranın karşısına oturdum.
Mira sinirle bana bakıp duruyordu.
Alinin sunumu sayesinde ihaleyi almıştık.
Herkes giderken ben Aliye bir kağıt uzatım.
Bu benim son toplantımdı.
Her şey için çok teşekürler sizlere nasıl teşekür edicem bilemiyorum.
Ezra ne diyorsun sen nereye.
Ben evime gitmek istiyorum.
Hiç bir şey sormayın.
Birini ayarladım ona bakar ve eleştirirsiniz beğenirseniz alırsınız.
Ali, Mira bir şey desene Ezrayı durdur.
Lütfen Ali zaten Mira da üzgün onu üzme benim kararım.
Mira hiç bir şey diyemedi öylece durup sadece bize bakıyordu.
Ali bana söz ver hiç bir zaman Mirayı bırakmıycan.
Söz Ezra.
Hoşçakalın deyip hızlıca toplantı odasından çıktım.
Laranın evine gittim.
Lara benim için bu gün işe gitmemişti evde beni bekliyordu.
Eve vardığım da pencere de öylece duruyordu.
Eve geçip koltuğa oturdum hiç konuşmadım Lara da hiç konuşmadı.
Ben düşüncelere dalarken Lara elinde iki bardakla geldi.
Al iç şunu kendine gelirsin teşekürler deyip aldım.
Göz ucuyla Laraya baktım o da düşünceler içindeydi.
Lara sen neden öyle daldın.
Sana ve senin fedakarlıkarına Ezra sen herkes mutlu olsun diye her şeyden vazgeçtin.
Niye Aliye onu sevdiğini söylemedin.
Lütfen Lara bu konuyu açmasan.
Açıcam şimdi tam zamanı Mira mutlu olsun  diye sevdiğinden vazgeçtin sen neyden vazgeçtiğinin farkında değilsin Ezra şimdi sevdiğini başkalarıyla seyretmekle yetiniyorsun.
Gözyaşlarım istemsizce akarken Lara susup bana sarıldı.
Seni üzmek istememiştim Ezram  sen de artık bir gün mutlu ol istiyorum.
Hayatını yaşa istiyorum.
Anlıyorum seni Lara ama ikisi zaten eninde sonun da bir birlerine açılacaklardı ve ben sevdiğim insanların arasında kalmak istemiyorum.
Peki şimdi ağlama artık Ezra.
Bazen ağlamaktan başka çare bulamıyorum.
Ahh canım kardeşim.
Lara ben yarın eve gidiyorum.
Ne hayır bizi terk edemezsin Ezra lütfen bu düşüncenden vazgeç.
Hayalerini yeni gerçekleştiriyorsun bırakma bizi.
Lara anla artık gitmek istiyorum lütfen engel olma.
Ve söz ver bana hiç kimseye hiç bir şey anlatmayacaksın ne olursa olsun ben ölürsem bile anlatmayacaksın.
Sus Ezra o ne biçim söz, söz ver.
Söz Ezra bir daha asla bu konuyu ve bu konuyu hatırlamıycam ve açmıycam söz.
Sabah erken kalkıp Larayla vedalaşıp yola koyuldum.
Öğleye yakın eve varmıştım.
Ailem beni görünce çok şaşardılar beni karşıların da görmek.
Annem öylece durup bana bakıyordu.
Aileme sarılıp onlarla hasret hiderdim.
Bir iki hafta evde kaldım ne konuşuyor ne de mutlu olabiliyordum.
Ailem de bendeki bu durgunluğu farkbetmişlerdi ama hiç bir şey demiyorlardı.
Bir gün ailemle oturup ben bu konuyu nasıl açıcam sizinle nasıl konuşacam bilmiyorum.
Ama lütfen beni anlayın ben buralardan gittmek istiyorum.
Annem ellerimden tutarak anlıyoruz seni hem biz her zaman arkandayız sen neyi seçersen seç neye karar verirsen ver arkandayız.
Gitmek istiyorsan gitt.
Ama unutma biz her zaman arkandayız.
Zaten bizim için kendini harap etin.
Gitt ve hayatını yaşa, annemin sözlerinden sonra gözyaşlarımı tutamadım ben ağlarken onlarda benimle birlikte ağladılar.
Ailemden ayrıldım ama nereye gittiğimi söylemeden yurt dışına gittim.

  Toscana şehrine yerleştim orada bir marangozcu da çalışıyordum.
Beş yıldır buradayım herkesten uzakta hiç kimseyi aramıyorum sormuyordum da.
Herkesle bağımı kesmiştim.
İşe gitmek için yola çıktım.
Bir banka oturdum biraz bekledikten sonra yola koyuldum.
Küçük bir kız çocuğu serçe parmağımdan tutu.
Dizlerimin üstüne oturdum.
Küçük çocuk hala parmağımı tutuyordu.
Ona buranın diliyle konuştum ama anlamadı.
Adın ne?
Ezra.
Ezra mı?
Sen kimsin, gözlerim dolarken iki kişi geldi küçük kızın arkasından durdular.
Başımı kaldırdığımda Mira ve Ali , karşımda duruyorlardı.
Mira; Ezra nasılsın. dedi.
Hiç bir şey diyemedim bunca zamandan sonra onları karşımda gördüm.
Arkama dönüp gidecekken Mira arkamdan bana sarıldı.
Ezra ne olursun gitme konuş affet beni Ezra.
Mira lütfen bırakırmısın.
Ali küçük çocuğu alıp bizden uzaklaştı.
Benle Mira kaldık.
Mira beni nasıl buldunuz bilmiyorum ama lütfen beni unutun ben artık yokum hayatınızdan çıktım.
Öyle deme ne olursun Ezra seni bulmak kaç yılımızı aldı.
Lütfen arkanı dönüp gidemezsin, ne olur gittme.
Ne yapmamı beklıyorsun Mira.
Gitmemeni istiyorum o kadar.
Mira anlamıyorsun.
  Siz hata yapınca benim duyduğum             üzüntüyü duymayın diyesizin gibi  uzaklaşmadım.
Aksine daha da yakın oldum size ama siz hep yanlış anladınız fedakarlığı kötülük diye anladınız.
Sana ne diyeyim iyi nasıl hatırlanmıyorsa kötüler daha çok hatırlanıyor işte iyi anılarda hatırlanmıyor ama kötü anılar hiç akıldan çıkmıyor Mira lütfen beni ikna edemezsin ben size kırgın değilim, siz hep mutlu olun diye uzaklaştım şimdi niye geldin keşke gelmeseydin herkes kendi hayatına baksın.
Ezra hatalıyım biliyorum lütfen beni dinle gel eskisi gibi olalım.
Eskisi gibi mi Mira güldürme beni, güldüğümde ya da yüzüne baktığımda bana söylediğin sözleri hatırlarsam eskisi gibi olamayız Mira anla unut geçmiş geçti herkes artık gelecekle ilgiliniyor bende tek yaşayacam tabi izin verirseniz unutun beni...
Beni gördüğün de ya da karşılaştığın da sadece başını eğ ve git seni başkalarına ya da yanındakilere anlatamam.
Hoşçakalın kendinize iyi bakın deyip arkama bakmadan göz yaşlarımı silerek gittim.
Eğer arkamı dönseydim asla gidemiycekdim.
Mira orada kalırken.
Arkama bakmadan Miranın yanından ayrıldım.

*Bazı kapılar kapandı artık hiç açılmadılar bazı kapılar ise açık kaldı hiç kapanmadılar*...

☆☆☆☆☆