Love In The Midst Of The Storm (Squad Series #1)

CHAPTER 57

Yra Zianah Guiliani

Dalawang araw na ang nakalipas matapos ang nangyari sa concert at hanggang ngayon ay hindi parin mawala wala sa isip ko ang lalaking kamukhang kamukha ni Raven, sa loob ng dalawang araw ay hindi ko magawang makapag pokus at katatapos lamang akong sermonan ng ama ko, sa kasagsagan kasi ng pagkatulala ko ay hindi inaasahang dumalaw sa kompaya ang aking ama upang inspeksyunin ang kompanya at kung tama nga ba ang pamamalakad ko, ilang taon na ang nakalipas ngunit ang tingin parin saakin ng ama ko ay ang takaw gulo at malditang anak niya, oh come on! I'm no longer the childish and playful Yra!

Nahilot ko na lamang ang sintido ko dahil sa sakit ng ulo ko, namamanhid narin ang mga daliri ko kakapirma sa dalawang tambak ng papel na nasa mesa ko at mas lalo pang nadadagdagan ang sakit ng ulo ko dahil sa sermon ng ama ko.

Nagpakawala ako ng malalim na buntong hininga bago bitawan ang ballpen at pinatunog ang leeg ko
Sandali kong sinulyapan ang sarili ko sa salamin bago ako tumayo at lisanin ang opisina ko

Hindi kona nagawa pang suklian ang mga pagbati saakin ng mga empleyado ko dahil pagod ako, agad kong tinungo ang sasakyan ko kung saan ito naka park at walang alinlangan itong pinaandar
Hindi naman gaanong kalayuan ang tinutuluyan ko sa kompanya at halos wala pang sampung minuto bago ko ito narating

Sandali akong nahiga sa kama upang magpalipas ng pagod bago punuin ang bathtub at isa isang alisin ang saplot ko sa katawan bago lumublob.

Nagsuot lamang ako ng simpleng damit at naglagay ng kaunting kolorete sa mukha ko, matapos ng halos apat na taon ay ngayon kolang ulit nakita ang sarili kong magsuot ng damit na ganito ngunit nagdala ako ng blazer upang patungan ang suot ko at hindi masyadong lamigin ngayon

I looked at myself in the mirror, taking a moment to reflect. It's been years since I allowed myself to truly enjoy life. Natawa na lamang ako ng mapait nang mapagtantong napakalaki na pala ng pinagbago ko, kamakailan lang ay I am the carefree girl who danced until dawn. Now, I'm a different person—responsible, focused, burdened with the weight of a company and countless employees who rely on me. The transformation is stark, but tonight, I decided to reconnect with the part of myself I had long neglected.

I drove to the nearest bar, a place that held many memories of a simpler time. As I parked and approached the entrance, a sense of nostalgia washed over me.

Stepping inside, the same ambience greeted me. I missed the smell of alcohol, the dim lighting casting shadows that danced on the walls, may iilang pamilyar ang mukha saakin pero halos lahat ay mga kabataan na

The bartender slid a cocktail towards me, and I took a sip, savoring the blend of flavors. I turned my attention to the people around me, watching as they laughed and talked.
It was a reminder of a world I had almost forgotten, a world where stress and deadlines didn't exist.

Wala akong ibang ginawa kundi sumimsim sa iniinom ko habang pinagmamasdan ang mga kabataang nagsasayawan sa dance floor
Nakakailang lagok na ako at unti unti konang nararamdaman ang epekto ng alak ngunit hindi ko ito tinigilan, akin ang gabing ito! Bukas kona iisipin pa kung ano man ang kakahinatnan ng ginawa ko sa ngayon ay gusto ko lamang makalimot kahit sandali sa mga pinapasan ko

Mapait akong napangiti nang masaksihan ang paglalasing ng isang babae, sunod sunod ang ginawa nitong paglagok sa matapang na alak muli nanaman dapat siyang kukuha ng panibagong baso ay may lalaking umagaw na dito, kahit medyo may kalayuan ay kita ko ang pag aalala at kislap ng mata ng lalaki habang pinagmamasdan ang babae, kakaiba ang titig ng lalaki habang ang babae naman ay walang tigil sa pagbubunganga at nagawa pa nitong pag ikutan ng mga mata ang lalaki na halatang nagtitimpi, lumapit ang lalaki at bininat ang labi ng babae upang pwersahan itong ngumiti.